Ecclesiastes

Vulgate^{(i) 1} verba Ecclesiastes filii David regis Hierusalem ² vanitas vanitatum dixit Ecclesiastes vanitas vanitatum omnia vanitas ³ quid habet amplius homo de universo labore suo quod laborat sub sole ⁴ generatio praeterit et generatio advenit terra vero in aeternum stat ⁵ oritur sol et occidit et ad locum suum revertitur ibique renascens ⁶ gyrat per meridiem et flectitur ad aquilonem lustrans universa circuitu pergit spiritus et in circulos suos regreditur ⁷ omnia flumina intrant mare et mare non redundat ad locum unde exeunt flumina revertuntur ut iterum fluant ⁸ cunctae res difficiles non potest eas homo explicare sermone non saturatur oculus visu nec auris impletur auditu ⁹ quid est quod fuit ipsum quod futurum est quid est quod factum est ipsum quod fiendum est ¹⁰ nihil sub sole novum nec valet quisquam dicere ecce hoc recens est iam enim praecessit in saeculis quae fuerunt ante nos ¹¹ non est priorum memoria sed nec eorum quidem quae postea futura sunt erit recordatio apud eos qui futuri sunt in novissimo ¹² ego Ecclesiastes fui rex Israhel in Hierusalem ¹³ et proposui in animo meo quaerere et investigare sapienter de omnibus quae fiunt sub sole hanc occupationem pessimam dedit Deus filiis hominum ut occuparentur in ea ¹⁴ vidi quae fiunt cuncta sub sole et ecce universa vanitas et adflictio spiritus ¹⁵ perversi difficile corriguntur et stultorum infinitus est numerus ¹⁶ locutus sum in corde meo dicens ecce magnus effectus sum et praecessi sapientia omnes qui fuerunt ante me in Hierusalem et mens mea contemplata est multa sapienter et didicit ¹⁷ dedique cor meum ut scirem prudentiam atque doctrinam erroresque et stultitiam et agnovi quod in his quoque esset labor et adflictio spiritus ¹⁸ eo quod in multa sapientia multa sit indignatio et qui addit scientiam addat et laborem