Job 20:19 Cross References - Clementine_Vulgate

¹⁹ Quoniam confringens nudavit pauperes: domum rapuit, et non ædificavit eam.

³³ Fructus terræ tuæ, et omnes labores tuos, comedat populus quem ignoras: et sis semper calumniam sustinens, et oppressus cunctis diebus,

³ Loquimini de me coram Domino, et coram christo ejus, utrum bovem cujusquam tulerim, aut asinum: si quempiam calumniatus sum, si oppressi aliquem, si de manu cujusquam munus accepi: et contemnam illud hodie, restituamque vobis. ⁴ Et dixerunt: Non es calumniatus nos, neque oppressisti, neque tulisti de manu alicujus quippiam.

¹⁹ Et loqueris ad eum, dicens: Hæc dicit Dominus: Occidisti, insuper et possedisti. Et post hæc addes: Hæc dicit Dominus: In loco hoc, in quo linxerunt canes sanguinem Naboth, lambent quoque sanguinem tuum.

¹⁵ Habitent in tabernaculo illius socii ejus qui non est; aspergatur in tabernaculo ejus sulphur.

²⁷ Certe novi cogitationes vestras, et sententias contra me iniquas. ²⁸ Dicitis enim: Ubi est domus principis? et ubi tabernacula impiorum?

⁶ Abstulisti enim pignus fratrum tuorum sine causa, et nudos spoliasti vestibus.

² Alii terminos transtulerunt; diripuerunt greges, et paverunt eos. ³ Asinum pupillorum abegerunt, et abstulerunt pro pignore bovem viduæ. ⁴ Subverterunt pauperum viam, et oppresserunt pariter mansuetos terræ. ⁵ Alii quasi onagri in deserto egrediuntur ad opus suum: vigilantes ad prædam, præparant panem liberis. ⁶ Agrum non suum demetunt, et vineam ejus, quem vi oppresserint, vindemiant. ⁷ Nudos dimittunt homines, indumenta tollentes, quibus non est operimentum in frigore: ⁸ quos imbres montium rigant, et non habentes velamen, amplexantur lapides. ⁹ Vim fecerunt deprædantes pupillos, et vulgum pauperem spoliaverunt. ¹⁰ Nudis et incedentibus absque vestitu, et esurientibus tulerunt spicas. ¹¹ Inter acervos eorum meridiati sunt, qui calcatis torcularibus sitiunt. ¹² De civitatibus fecerunt viros gemere, et anima vulneratorum clamavit: et Deus inultum abire non patitur.

¹³ Si contempsi subire judicium cum servo meo et ancilla mea, cum disceptarent adversum me: ¹⁴ quid enim faciam cum surrexerit ad judicandum Deus? et cum quæsierit, quid respondebo illi? ¹⁵ Numquid non in utero fecit me, qui et illum operatus est, et formavit me in vulva unus? ¹⁶ Si negavi quod volebant pauperibus, et oculos viduæ expectare feci; ¹⁷ si comedi buccellam meam solus, et non comedit pupillus ex ea ¹⁸ (quia ab infantia mea crevit mecum miseratio, et de utero matris meæ egressa est mecum); ¹⁹ si despexi pereuntem, eo quod non habuerit indumentum, et absque operimento pauperem; ²⁰ si non benedixerunt mihi latera ejus, et de velleribus ovium mearum calefactus est; ²¹ si levavi super pupillum manum meam, etiam cum viderem me in porta superiorem: ²² humerus meus a junctura sua cadat, et brachium meum cum suis ossibus confringatur.

³⁸ Si adversum me terra mea clamat, et cum ipsa sulci ejus deflent: ³⁹ si fructus ejus comedi absque pecunia, et animam agricolarum ejus afflixi:

⁹ Propter multitudinem calumniatorum clamabunt, et ejulabunt propter vim brachii tyrannorum.

¹⁸

⁵ nequando dicat inimicus meus: Prævalui adversus eum. Qui tribulant me exsultabunt si motus fuero;

³¹ Qui calumniatur egentem exprobrat factori ejus; honorat autem eum qui miseretur pauperis.

²² Non facias violentiam pauperi quia pauper est, neque conteras egenum in porta: ²³ quia judicabit Dominus causam ejus, et configet eos qui confixerunt animam ejus.

¹ [Verti me ad alia, et vidi calumnias quæ sub sole geruntur, et lacrimas innocentium, et neminem consolatorem, nec posse resistere eorum violentiæ, cunctorum auxilio destitutos,

⁸ et insuper universæ terræ rex imperat servienti.

⁷ Vinea enim Domini exercituum domus Israël est; et vir Juda germen ejus delectabile: et exspectavi ut faceret judicium, et ecce iniquitas; et justitiam, et ecce clamor.] ⁸ [Væ qui conjungitis domum ad domum, et agrum agro copulatis usque ad terminum loci! Numquid habitabitis vos soli in medio terræ?

³⁴ Ut conteret sub pedibus suis omnes vinctos terræ.

²⁹ Populi terræ calumniabantur calumniam, et rapiebant violenter: egenum et pauperem affligebant, et advenam opprimebant calumnia absque judicio.

¹ [Audite verbum hoc, vaccæ pingues, quæ estis in monte Samariæ, quæ calumniam facitis egenis et confringitis pauperes; quæ dicitis dominis vestris: Afferte, et bibemus. ² Juravit Dominus Deus in sancto suo, quia ecce dies venient super vos, et levabunt vos in contis, et reliquias vestras in ollis ferventibus. ³ Et per aperturas exibitis altera contra alteram, et projiciemini in Armon, dicit Dominus.]

² Et concupierunt agros, et violenter tulerunt: et rapuerunt domos, et calumniabantur virum, et domum ejus: virum, et hæreditatem ejus.

⁹ Mulieres populi mei ejecistis de domo deliciarum suarum; a parvulis earum tulistis laudem meam in perpetuum.

⁶ vos autem exhonorastis pauperem. Nonne divites per potentiam opprimunt vos, et ipsi trahunt vos ad judicia?

¹³ Judicium enim sine misericordia illi qui non fecit misericordiam: superexaltat autem misericordia judicium.

⁴ Ecce merces operariorum, qui messuerunt regiones vestras, quæ fraudata est a vobis, clamat: et clamor eorum in aures Domini sabbaoth introivit.