Job 41 Cross References - Clementine_Vulgate

^{1 2 3 4} (40:23) Numquid feriet tecum pactum, et accipies eum servum sempiternum? ⁵ (40:24) Numquid illudes ei quasi avi, aut ligabis eum ancillis tuis? ⁶ (40:25) Concident eum amici? divident illum negotiatores? ⁷ (40:26) Numquid implebis sagenas pelle ejus, et gurgustium piscium capite illius? ⁸ (40:27) Pone super eum manum tuam: memento belli, nec ultra addas loqui. ⁹ (40:28) Ecce spes ejus frustrabitur eum, et videntibus cunctis præcipitabitur.] ¹⁰ (41:1) [Non quasi crudelis suscitabo eum: quis enim resistere potest vultui meo? ¹¹ (41:2) Quis ante dedit mihi, ut reddam ei? omnia quæ sub cælo sunt, mea sunt. ¹² (41:3) Non parcam ei, et verbis potentibus, et ad deprecandum compositis. ¹³ (41:4) Quis revelabit faciem indumenti ejus? et in medium oris ejus quis intrabit? ¹⁴ (41:5) Portas vultus ejus quis aperiet? per gyrum dentium ejus formido. ¹⁵ (41:6) Corpus illius quasi scuta fusilia, compactum squamis se prementibus. ¹⁶ (41:7) Una uni conjungitur, et ne spiraculum quidem incedit per eas. ¹⁷ (41:8) Una alteri adhærebit, et tenentes se nequaquam separabuntur. ¹⁸ (41:9) Sternutatio ejus splendor ignis, et oculi ejus ut palpebræ diluculi. ¹⁹ (41:10) De ore ejus lampades procedunt, sicut tædæ ignis accensæ. ²⁰ (41:11) De naribus ejus procedit fumus, sicut ollæ succensæ atque ferventis. ²¹ (41:12) Halitus ejus prunas ardere facit, et flamma de ore ejus egreditur. ²² (41:13) In collo ejus morabitur fortitudo, et faciem ejus præcedit egestas. ²³ (41:14) Membra carnium ejus cohærentia sibi: mittet contra eum fulmina, et ad locum alium non ferentur. ²⁴ (41:15) Cor ejus indurabitur tamquam lapis, et stringetur quasi malleatoris incus. ²⁵ (41:16) Cum sublatus fuerit, timebunt angeli, et territi purgabuntur. ²⁶ (41:17) Cum apprehenderit eum gladius, subsistere non poterit, neque hasta, neque thorax: ²⁷ (41:18) reputabit enim quasi paleas ferrum, et quasi lignum putridum æs. ²⁸ (41:19) Non fugabit eum vir sagittarius: in stipulam versi sunt ei lapides fundæ. ²⁹ (41:20) Quasi stipulam æstimabit malleum, et deridebit vibrantem hastam. ³⁰ (41:21) Sub ipso erunt radii solis, et sternet sibi aurum quasi lutum. ³¹ (41:22) Fervescere faciet quasi ollam profundum mare, et ponet quasi cum unguenta bulliunt. ³² (41:23) Post eum lucebit semita: æstimabit abyssum quasi senescentem. ³³ (41:24) Non est super terram potestas quæ comparetur ei, qui factus est ut nullum timeret. ³⁴ (41:25) Omne sublime videt: ipse est rex super universos filios superbiæ.]

⁸ Maledicant ei qui maledicunt diei, qui parati sunt suscitare Leviathan.

¹⁴

²⁶ Misit Moysen servum suum; Aaron quem elegit ipsum.

¹ [In die illa visitabit Dominus in gladio suo duro, et grandi, et forti, super Leviathan, serpentem vectem, et super Leviathan, serpentem tortuosum, et occidet cetum qui in mari est.

²⁸ Insanisti in me, et superbia tua ascendit in aures meas: ponam itaque circulum in naribus tuis, et camum in labiis tuis, et reducam te in viam per quam venisti.

²⁹ Cum fureres adversum me, superbia tua ascendit in aures meas. Ponam ergo circulum in naribus tuis, et frenum in labiis tuis, et reducam te in viam per quem venisti.]

⁴ Et ponam frenum in maxillis tuis, et agglutinabo pisces fluminum tuorum squamis tuis, et extraham te de medio fluminum tuorum, et universi pisces tui squamis tuis adhærebunt. ⁵ Et projiciam te in desertum, et omnes pisces fluminis tui: super faciem terræ cades; non colligeris, neque congregaberis: bestiis terræ et volatilibus cæli dedi te ad devorandum.

²¹

¹ [Responsio mollis frangit iram; sermo durus suscitat furorem.

²³ Cum obsecrationibus loquetur pauper, et dives effabitur rigide.

¹⁵ Patientia lenietur princeps, et lingua mollis confringet duritiam.]

¹⁰ qui dicunt videntibus: Nolite videre, et aspicientibus: Nolite aspicere nobis ea quæ recta sunt; loquimini nobis placentia: videte nobis errores.

²⁸ Benedixitque illis Deus, et ait: Crescite et multiplicamini, et replete terram, et subjicite eam, et dominamini piscibus maris, et volatilibus cæli, et universis animantibus, quæ moventur super terram.

⁶ offeret eum dominus diis, et applicabitur ad ostium et postes, perforabitque aurem ejus subula: et erit ei servus in sæculum.

¹⁷ assumes subulam, et perforabis aurem ejus in janua domus tuæ, et serviet tibi usque in æternum. Ancillæ quoque similiter facies.

³¹ Dixeruntque ei servi sui: Ecce, audivimus quod reges domus Israël clementes sint: ponamus itaque saccos in lumbis nostris, et funiculos in capitibus nostris, et egrediamur ad regem Israël: forsitan salvabit animas nostras. ³² Accinxerunt saccis lumbos suos, et posuerunt funiculos in capitibus suis, veneruntque ad regem Israël, et dixerunt ei: Servus tuus Benadad dicit: Vivat, oro te, anima mea. Et ille ait: Si adhuc vivit, frater meus est. ³³ Quod acceperunt viri pro omine: et festinantes rapuerunt verbum ex ore ejus, atque dixerunt: Frater tuus Benadad. Et dixit eis: Ite, et adducite eum ad me. Egressus est ergo ad eum Benadad, et levavit eum in currum suum. ³⁴ Qui dixit ei: Civitates quas tulit pater meus a patre tuo, reddam: et plateas fac tibi in Damasco, sicut fecit pater meus in Samaria, et ego fœderatus recedam a te. Pepigit ergo fœdus, et dimisit eum.

⁵ Quid est homo, quod memor es ejus? aut filius hominis, quoniam visitas eum? ⁶ Minuisti eum paulominus ab angelis; gloria et honore coronasti eum;

²⁵ Lætantesque per convivia, sumptis jam epulis, præceperunt ut vocaretur Samson, et ante eos luderet. Qui adductus de carcere ludebat ante eos, feceruntque eum stare inter duas columnas. ²⁶ Qui dixit puero regenti gressus suos: Dimitte me, ut tangam columnas, quibus omnis imminet domus, et recliner super eas, et paululum requiescam. ²⁷ Domus autem erat plena virorum ac mulierum, et erant ibi omnes principes Philisthinorum, ac de tecto et solario circiter tria millia utriusque sexus spectantes ludentem Samson. ²⁸ At ille invocato Domino ait: Domine Deus, memento mei, et redde mihi nunc fortitudinem pristinam, Deus meus, ut ulciscar me de hostibus meis, et pro amissione duorum luminum unam ultionem recipiam. ²⁹ Et apprehendens ambas columnas quibus innitebatur domus, alteramque earum dextera et alteram læva tenens, ³⁰ ait: Moriatur anima mea cum Philisthiim. Concussisque fortiter columnis, cecidit domus super omnes principes, et ceteram multitudinem quæ ibi erat: multoque plures interfecit moriens, quam ante vivus occiderat.

¹¹ Profunda quoque fluviorum scrutatus est, et abscondita in lucem produxit.

¹¹ Cum ergo cives loci illius vidissent eum, dederunt ei sodales triginta ut essent cum eo.

¹¹ Et respondens rex Israël, ait: Dicite ei: Ne glorietur, accinctus æque ut discinctus.

⁴ Timuerunt illi vehementer, et dixerunt: Ecce duo reges non potuerunt stare coram eo, et quomodo nos valebimus resistere?

³¹ { Aut quis rex iturus committere bellum adversus alium regem, non sedens prius cogitat, si possit cum decem millibus occurrere ei, qui cum viginti millibus venit ad se?} ³² { Alioquin adhuc illo longe agente, legationem mittens rogat ea quæ pacis sunt.}

³⁴ et stupens ad terrorem eorum quæ videbunt oculi tui.

¹¹ Et dixit Dominus ad Samuelem: Ecce ego facio verbum in Israël, quod quicumque audierit, tinnient ambæ aures ejus.

¹⁹ Quandocumque pertransierit, tollet vos, quoniam in mane diluculo pertransibit in die et in nocte; et tantummodo sola vexatio intellectum dabit auditui.

¹¹ { Et terræmotus magni erunt per loca, et pestilentiæ, et fames, terroresque de cælo, et signa magna erunt.}

⁹ Catulus leonis Juda: ad prædam, fili mi, ascendisti: requiescens accubuisti ut leo, et quasi leæna: quis suscitabit eum?

⁹ Accubans dormivit ut leo, et quasi leæna, quam suscitare nullus audebit. Qui benedixerit tibi, erit et ipse benedictus: qui maledixerit, in maledictione reputabitur.]

⁴ Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?

⁹ (40:4) Et si habes brachium sicut Deus? et si voce simili tonas?

¹¹ Servite Domino in timore, et exsultate ei cum tremore. ¹² Apprehendite disciplinam, nequando irascatur Dominus, et pereatis de via justa. (2:13) Cum exarserit in brevi ira ejus, beati omnes qui confidunt in eo.]

⁵ Si cum peditibus currens laborasti, quomodo contendere poteris cum equis? cum autem in terra pacis securus fueris, quid facies in superbia Jordanis?

¹⁷ Et dixit ad me: Certe vidisti, fili hominis: numquid leve est hoc domui Juda, ut facerent abominationes istas quas fecerunt hic, quia replentes terram iniquitate, conversi sunt ad irritandum me? et ecce applicant ramum ad nares suas. ¹⁸ Ergo et ego faciam in furore: non parcet oculus meus, nec miserebor: et cum clamaverint ad aures meas voce magna, non exaudiam eos.

²² An æmulamur Dominum? numquid fortiores illo sumus? Omnia mihi licent, sed non omnia expediunt.

⁵ Si ergo audieritis vocem meam, et custodieritis pactum meum, eritis mihi in peculium de cunctis populis: mea est enim omnis terra:

¹⁴ En Domini Dei tui cælum est, et cælum cæli, terra, et omnia quæ in ea sunt:

¹¹ Tua est, Domine, magnificentia, et potentia, et gloria, atque victoria: et tibi laus: cuncta enim quæ in cælo sunt et in terra, tua sunt: tuum, Domine, regnum, et tu es super omnes principes. ¹² Tuæ divitiæ, et tua est gloria: tu dominaris omnium. In manu tua virtus et potentia: in manu tua magnitudo, et imperium omnium. ¹³ Nunc igitur Deus noster, confitemur tibi, et laudamus nomen tuum inclytum. ¹⁴ Quis ego, et quis populus meus, ut possimus hæc tibi universa promittere? Tua sunt omnia: et quæ de manu tua accepimus, dedimus tibi.

² [Numquid Deo potest comparari homo, etiam cum perfectæ fuerit scientiæ? ³ Quid prodest Deo, si justus fueris? aut quid ei confers, si immaculata fuerit via tua?

⁷ Porro si juste egeris, quid donabis ei? aut quid de manu tua accipiet?

³ Deus meus, clamabo per diem, et non exaudies; et nocte, et non ad insipientiam mihi.

¹ [Ad te, Domine, levavi animam meam:

¹² Cor mundum crea in me, Deus, et spiritum rectum innova in visceribus meis.

¹⁶

³⁵ aut quis prior dedit illi, et retribuetur ei?

²⁶ Domini est terra, et plenitudo ejus.

²⁸ Si quis autem dixerit: Hoc immolatum est idolis: nolite manducare propter illum qui indicavit, et propter conscientiam:

²⁵ Et fecit Deus bestias terræ juxta species suas, et jumenta, et omne reptile terræ in genere suo. Et vidit Deus quod esset bonum,

⁹ Quoniam ipse dixit, et facta sunt; ipse mandavit et creata sunt.

³ Si autem equis frena in ora mittimus ad consentiendum nobis, et omne corpus illorum circumferimus.

¹⁰ Circumdedi illud terminis meis, et posui vectem et ostia,

⁴ Alienati sunt peccatores a vulva; erraverunt ab utero: locuti sunt falsa.

⁶ Exsurge in occursum meum, et vide: et tu, Domine Deus virtutum, Deus Israël, intende ad visitandas omnes gentes: non miserearis omnibus qui operantur iniquitatem.

¹⁴ generatio quæ pro dentibus gladios habet, et commandit molaribus suis, ut comedat inopes de terra, et pauperes ex hominibus.

⁴ et claudent ostia in platea, in humilitate vocis molentis, et consurgent ad vocem volucris, et obsurdescent omnes filiæ carminis:

⁷ Post hæc aspiciebam in visione noctis, et ecce bestia quarta terribilis atque mirabilis, et fortis nimis: dentes ferreos habebat magnos, comedens atque comminuens, et reliqua pedibus suis conculcans: dissimilis autem erat ceteris bestiis quas videram ante eam, et habebat cornua decem.

²³ Hæc dicit Dominus: Non glorietur sapiens in sapientia sua, et non glorietur fortis in fortitudine sua, et non glorietur dives in divitiis suis:

² Et vidi angelum fortem, prædicantem voce magna: Quis est dignus aperire librum, et solvere signacula ejus? ³ Et nemo poterat neque in cælo, neque in terra, neque subtus terram aperire librum, neque respicere illum.

⁵ Et unus de senioribus dixit mihi: Ne fleveris: ecce vicit leo de tribu Juda, radix David, aperire librum, et solvere septem signacula ejus.

⁹ Obtenebrentur stellæ caligine ejus; expectet lucem, et non videat, nec ortum surgentis auroræ.

¹⁴ caput autem ejus, et capilli erant candidi tamquam lana alba, et tamquam nix, et oculi ejus tamquam flamma ignis:

⁸ Lex Domini immaculata, convertens animas; testimonium Domini fidele, sapientiam præstans parvulis.

¹³ Et factum est verbum Domini secundo ad me, dicens: [Quid tu vides?] Et dixi: [Ollam succensam ego video, et faciem ejus a facie aquilonis.] ¹⁴ Et dixit Dominus ad me: [Ab aquilone pandetur malum super omnes habitatores terræ:

¹² Etenim servus tuus custodit ea; in custodiendis illis retributio multa.

³³ Præparata est enim ab heri Topheth, a rege præparata, profunda, et dilatata. Nutrimenta ejus, ignis et ligna multa; flatus Domini sicut torrens sulphuris succendens eam.]

⁵ Ante faciem ejus ibit mors, et egredietur diabolus ante pedes ejus.

¹⁹ Numquid præbebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo ejus hinnitum?

¹⁶ (40:11) Fortitudo ejus in lumbis ejus, et virtus illius in umbilico ventris ejus.

¹⁴ De manu mortis liberabo eos; de morte redimam eos. Ero mors tua, o mors! morsus tuus ero, inferne! consolatio abscondita est ab oculis meis.

⁵⁵ { Ubi est mors victoria tua? ubi est mors stimulus tuus?} ⁵⁶ Stimulus autem mortis peccatum est: virtus vero peccati lex. ⁵⁷ Deo autem gratias, qui dedit nobis victoriam per Dominum nostrum Jesum Christum.

⁴ Scivi enim quia durus es tu, et nervus ferreus cervix tua, et frons tua ærea.

³ Domine, oculi tui respiciunt fidem: percussisti eos, et non doluerunt; attrivisti eos, et renuerunt accipere disciplinam: induraverunt facies suas supra petram, et noluerunt reverti.

¹² Et cor suum posuerunt ut adamantem, ne audirent legem, et verba quæ misit Dominus exercituum in spiritu suo per manum prophetarum priorum: et facta est indignatio magna a Domino exercituum.

²⁸

⁴ Dominus autem misit ventum magnum in mare: et facta est tempestas magna in mari, et navis periclitabatur conteri. ⁵ Et timuerunt nautæ, et clamaverunt viri ad deum suum, et miserunt vasa quæ erant in navi, in mare, ut alleviaretur ab eis; et Jonas descendit ad interiora navis, et dormiebat sopore gravi. ⁶ Et accessit ad eum gubernator, et dixit ei: Quid tu sopore deprimeris? surge, invoca Deum tuum, si forte recogitet Deus de nobis, et non pereamus.

²¹ Terram ungula fodit; exultat audacter: in occursum pergit armatis. ²² Contemnit pavorem, nec cedit gladio. ²³ Super ipsum sonabit pharetra; vibrabit hasta et clypeus: ²⁴ fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem.

⁷ Contemnit multitudinem civitatis: clamorem exactoris non audit.

¹⁰ Et ipse de regibus triumphabit, et tyranni ridiculi ejus erunt; ipse super omnem munitionem ridebit, et comportabit aggerem, et capiet eam.

¹⁴ Præparavit quoque eis Ozias, id est, cuncto exercitui, clypeos, et hastas, et galeas, et loricas, arcusque et fundas ad jaciendos lapides.

¹⁵ Ego posui te quasi plaustrum triturans novum, habens rostra serrantia; triturabis montes, et comminues, et colles quasi pulverem pones.

² Terra autem erat inanis et vacua, et tenebræ erant super faciem abyssi: et spiritus Dei ferebatur super aquas.

¹⁵ ut luceant in firmamento cæli, et illuminent terram. Et factum est ita.

¹⁵ Tu autem ibis ad patres tuos in pace, sepultus in senectute bona.

⁸ Et deficiens mortuus est in senectute bona, provectæque ætatis et plenus dierum: congregatusque est ad populum suum.

³⁸ At ille: Non descendet, inquit, filius meus vobiscum: frater ejus mortuus est, et ipse solus remansit: si quid ei adversi acciderit in terra ad quam pergitis, deducetis canos meos cum dolore ad inferos.

¹⁴ Abyssus dicit: Non est in me, et mare loquitur: Non est mecum.

¹⁶ Numquid ingressus es profunda maris, et in novissimis abyssi deambulasti?

³⁰ In similitudinem lapidis aquæ durantur, et superficies abyssi constringitur.

³¹ Corona dignitatis senectus, quæ in viis justitiæ reperietur.

²⁹ Exsultatio juvenum fortitudo eorum, et dignitas senum canities.

¹⁹ (40:14) Ipse est principium viarum Dei: qui fecit eum applicabit gladium ejus.

² At ille respondit: Quis est Dominus, ut audiam vocem ejus, et dimittam Israël? nescio Dominum, et Israël non dimittam.

¹² In fortitudine illius repente maria congregata sunt, et prudentia ejus percussit superbum.

⁸ Non calcaverunt eam filii institorum, nec pertransivit per eam leæna.

⁶ exciderunt januas ejus in idipsum; in securi et ascia dejecerunt eam.

¹⁰ Usquequo, Deus, improperabit inimicus? irritat adversarius nomen tuum in finem?

¹ [Væ coronæ superbiæ, ebriis Ephraim, et flori decidenti, gloriæ exsultationis ejus, qui erant in vertice vallis pinguissimæ, errantes a vino.

³ Loquere, et dices: [Hæc dicit Dominus Deus: Ecce ego ad te, Pharao rex Ægypti, draco magne, qui cubas in medio fluminum tuorum, et dicis: Meus est fluvius, et ego feci memetipsum.

¹ Et signum magnum apparuit in cælo: mulier amicta sole, et luna sub pedibus ejus, et in capite ejus corona stellarum duodecim: ² et in utero habens, clamabat parturiens, et cruciabatur ut pariat. ³ Et visum est aliud signum in cælo: et ecce draco magnus rufus habens capita septem, et cornua decem: et in capitibus ejus diademata septem,

² Et bestia, quam vidi, similis erat pardo, et pedes ejus sicut pedes ursi, et os ejus sicut os leonis. Et dedit illi draco virtutem suam, et potestatem magnam.

² Et apprehendit draconem, serpentem antiquum, qui est diabolus, et Satanas, et ligavit eum per annos mille: ³ et misit eum in abyssum, et clausit, et signavit super illum ut non seducat amplius gentes, donec consummentur mille anni: et post hæc oportet illum solvi modico tempore.