Micah 2:1 Cross References - Clementine_Vulgate

¹ [Væ qui cogitatis inutile, et operamini malum in cubilibus vestris! In luce matutina faciunt illud, quoniam contra Deum est manus eorum.

²⁹ valet manus mea reddere tibi malum: sed Deus patris vestri heri dixit mihi: Cave ne loquaris contra Jacob quidquam durius.

³² Filii tui et filiæ tuæ tradantur alteri populo, videntibus oculis tuis, et deficientibus ad conspectum eorum tota die, et non sit fortitudo in manu tua.

⁸ Dixitque Aman regi Assuero: Est populus per omnes provincias regni tui dispersus, et a se mutuo separatus, novis utens legibus et cæremoniis, insuper et regis scita contemnens: et optime nosti quod non expediat regno tuo ut insolescat per licentiam.

¹⁴ Responderuntque ei Zares uxor ejus, et ceteri amici: Jube parari excelsam trabem, habentem altitudinis quinquaginta cubitos, et dic mane regi ut appendatur super eam Mardochæus, et sic ibis cum rege lætus ad convivium. Placuit ei consilium, et jussit excelsam parari crucem.

²⁵ Et postea ingressa est Esther ad regem, obsecrans ut conatus ejus litteris regis irriti fierent, et malum quod contra Judæos cogitaverat, reverteretur in caput ejus. Denique et ipsum et filios ejus affixerunt cruci,

¹⁴ Et in eo paravit vasa mortis, sagittas suas ardentibus effecit. ¹⁵ Ecce parturiit injustitiam; concepit dolorem, et peperit iniquitatem. ¹⁶ Lacum aperuit, et effodit eum; et incidit in foveam quam fecit.

⁴ Delectare in Domino, et dabit tibi petitiones cordis tui.

¹ [Domine, clamavi ad te: exaudi me; intende voci meæ, cum clamavero ad te. ² Dirigatur oratio mea sicut incensum in conspectu tuo; elevatio manuum mearum sacrificium vespertinum. ³ Pone, Domine, custodiam ori meo, et ostium circumstantiæ labiis meis. ⁴ Non declines cor meum in verba malitiæ, ad excusandas excusationes in peccatis; cum hominibus operantibus iniquitatem, et non communicabo cum electis eorum. ⁵ Corripiet me justus in misericordia, et increpabit me: oleum autem peccatoris non impinguet caput meum. Quoniam adhuc et oratio mea in beneplacitis eorum: ⁶ absorpti sunt juncti petræ judices eorum. Audient verba mea, quoniam potuerunt. ⁷ Sicut crassitudo terræ erupta est super terram, dissipata sunt ossa nostra secus infernum. ⁸ Quia ad te, Domine, Domine, oculi mei; in te speravi, non auferas animam meam.

²⁷ [Noli prohibere benefacere eum qui potest: si vales, et ipse benefac.

¹⁶ Non enim dormiunt nisi malefecerint, et rapitur somnus ab eis nisi supplantaverint.

¹² [Homo apostata, vir inutilis, graditur ore perverso; ¹³ annuit oculis, terit pede, digito loquitur, ¹⁴ pravo corde machinatur malum, et omni tempore jurgia seminat. ¹⁵ Huic extemplo veniet perditio sua, et subito conteretur, nec habebit ultra medicinam.] ¹⁶ [Sex sunt quæ odit Dominus, et septimum detestatur anima ejus: ¹⁷ oculos sublimes, linguam mendacem, manus effundentes innoxium sanguinem, ¹⁸ cor machinans cogitationes pessimas, pedes veloces ad currendum in malum, ¹⁹ proferentem mendacia testem fallacem, et eum qui seminat inter fratres discordias.]

² Qui bonus est hauriet gratiam a Domino; qui autem confidit in cogitationibus suis impie agit.

⁷ Fraudulenti vasa pessima sunt; ipse enim cogitationes concinnavit ad perdendos mites in sermone mendacii, cum loqueretur pauper judicium.

³ Manus enim vestræ pollutæ sunt sanguine, et digiti vestri iniquitate; labia vestra locuta sunt mendacium, et lingua vestra iniquitatem fatur.

¹⁸ Et dixerunt: [Venite, et cogitemus contra Jeremiam cogitationes: non enim peribit lex a sacerdote, neque consilium a sapiente, nec sermo a propheta: venite, et percutiamus eum lingua, et non attendamus ad universos sermones ejus.]

² Dixitque ad me: Fili hominis, hi sunt viri qui cogitant iniquitatem, et tractant consilium pessimum in urbe ista,

⁶ Quia applicuerunt quasi clibanum cor suum, cum insidiaretur eis; tota nocte dormivit coquens eos: mane ipse succensus quasi ignis flammæ. ⁷ Omnes calefacti sunt quasi clibanus, et devoraverunt judices suos: omnes reges eorum ceciderunt; non est qui clamat in eis ad me.

¹¹ Ex te exibit cogitans contra Dominum malitiam, mente pertractans prævaricationem.

¹ Mane autem facto, consilium inierunt omnes principes sacerdotum et seniores populi adversus Jesum, ut eum morti traderent. ² Et vinctum adduxerunt eum, et tradiderunt Pontio Pilato præsidi.

¹ Et confestim mane consilium facientes summi sacerdotes cum senioribus, et scribis, et universo concilio, vincientes Jesum, duxerunt, et tradiderunt Pilato.

¹⁹ Et quærebant principes sacerdotum et scribæ mittere in illum manus illa hora, et timuerunt populum: cognoverunt enim quod ad ipsos dixerit similitudinem hanc.

² et quærebant principes sacerdotum, et scribæ, quomodo Jesum interficerent: timebant vero plebem. ³ Intravit autem Satanas in Judam, qui cognominabatur Iscariotes, unum de duodecim: ⁴ et abiit, et locutus est cum principibus sacerdotum, et magistratibus, quemadmodum illum traderet eis. ⁵ Et gavisi sunt, et pacti sunt pecuniam illi dare. ⁶ Et spopondit, et quærebat opportunitatem ut traderet illum sine turbis.

¹¹ { Respondit Jesus: Non haberes potestatem adversum me ullam, nisi tibi datum esset desuper. Propterea qui me tradidit tibi, majus peccatum habet.}

¹² Facta autem die collegerunt se quidam ex Judæis, et devoverunt, se dicentes neque manducaturos, neque bibituros donec occiderent Paulum.

¹⁵ Nunc ergo vos notum facite tribuno cum concilio, ut producat illum ad vos, tamquam aliquid certius cognituri de eo. Nos vero priusquam appropiet, parati sumus interficere illum.

³⁰ detractores, Deo odibiles, contumeliosos, superbos, elatos, inventores malorum, parentibus non obedientes,