Job 19:20 Cross References - DSV

²⁰ Mijn gebeente kleeft aan mijn huid en aan mijn vlees; en ik ben ontkomen met de huid mijner tanden.

⁴ Toen antwoordde de satan den HEERE, en zeide: Huid voor huid, en al wat iemand heeft, zal hij geven voor zijn leven. ⁵ Doch strek nu Uw hand uit, en tast zijn gebeente en zijn vlees aan; zo hij U niet in Uw aangezicht zal zegenen! ⁶ En de HEERE zeide tot den satan: Zie, hij zij in uw hand, doch verschoon zijn leven.

⁵ Mijn vlees is met het gewormte en met het gruis des stofs bekleed; mijn huid is gekliefd en verachtelijk geworden.

³⁰ Mijn huid is zwart geworden over mij, en mijn gebeente is ontstoken van dorrigheid.

¹⁹ Ook wordt hij gestraft met smart op zijn leger, en de sterke menigte zijner beenderen; ²⁰ Zodat zijn leven het brood zelf verfoeit, en zijn ziel de begeerlijke spijze; ²¹ Dat zijn vlees verdwijnt uit het gezicht, en zijn beenderen, die niet gezien werden, uitsteken; ²² En zijn ziel nadert ten verderve, en zijn leven tot de dingen, die doden.

¹⁴ Zij hebben hun mond tegen mij opgesperd, als een verscheurende en brullende leeuw. ¹⁵ Ik ben uitgestort als water, en al mijn beenderen hebben zich vaneen gescheiden; mijn hart is als was, het is gesmolten in het midden mijns ingewands. ¹⁶ Mijn kracht is verdroogd als een potscherf, en mijn tong kleeft aan mijn gehemelte; en Gij legt mij in het stof des doods. ¹⁷ Want honden hebben mij omsingeld; een vergadering van boosdoeners heeft mij omgeven; zij hebben mijn handen en mijn voeten doorgraven.

³ Toen ik zweeg, werden mijn beenderen verouderd, in mijn brullen den gansen dag. ⁴ Want Uw hand was dag en nacht zwaar op mij; mijn sap werd veranderd in zomerdroogten. Sela.

³ Want Uw pijlen zijn in mij gedaald, en Uw hand is op mij nedergedaald.

³ Verberg Uw aangezicht niet voor mij, neig Uw oor tot mij ten dage mijner benauwdheid; ten dage als ik roep, verhoor mij haastelijk.

⁵ Mijn hart is geslagen en verdord als gras, zodat ik vergeten heb mijn brood te eten.

⁴ Beth. Hij heeft mijn vlees en mijn huid oud gemaakt, Hij heeft mijn beenderen gebroken.

⁸ Cheth. Maar nu is hun gedaante verduisterd van zwartigheid, men kent hen niet op de straten; hun huid kleeft aan hun beenderen, zij is verdord, zij is geworden als een hout.

¹⁰ Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.