Job 28 Cross References - DSV

¹ Gewisselijk, er is voor het zilver een uitgang, en een plaats voor het goud, dat zij smelten. ² Het ijzer wordt uit stof genomen, en uit steen wordt koper gegoten. ³ Het einde, dat God gesteld heeft voor de duisternis, en al het uiterste onderzoekt hij; het gesteente der donkerheid en der schaduw des doods. ⁴ Breekt er een beek door, bij dengene, die daar woont, de wateren vergeten zijnde van den voet, worden van den mens uitgeput, en gaan weg. ⁵ Uit de aarde komt het brood voort, en onder zich wordt zij veranderd, alsof zij vuur ware. ⁶ Haar stenen zijn de plaats van den saffier, en zij heeft stofjes van goud. ⁷ De roofvogel heeft het pad niet gekend, en het oog der kraai heeft het niet gezien. ⁸ De jonge hoogmoedige dieren hebben het niet betreden, de felle leeuw is daarover niet heengegaan. ⁹ Hij legt zijn hand aan de keiachtige rots, hij keert de bergen van den wortel om. ¹⁰ In de rotsstenen houwt hij stromen uit, en zijn oog ziet al het kostelijke. ¹¹ Hij bindt de rivier toe, dat niet een traan uitkomt, en het verborgene brengt hij uit in het licht. ¹² Maar de wijsheid, van waar zal zij gevonden worden? En waar is de plaats des verstands? ¹³ De mens weet haar waarde niet, en zij wordt niet gevonden in het land der levenden. ¹⁴ De afgrond zegt: Zij is in mij niet; en de zee zegt: Zij is niet bij mij. ¹⁵ Het gesloten goud kan voor haar niet gegeven worden, en met zilver kan haar prijs niet worden opgewogen. ¹⁶ Zij kan niet geschat worden tegen fijn goud van Ofir, tegen den kostelijken Schoham, en den Saffier. ¹⁷ Men kan het goud of het kristal haar niet gelijk waarderen; ook is zij niet te verwisselen voor een kleinood van dicht goud. ¹⁸ De Ramoth en Gabisch zal niet gedacht worden; want de trek der wijsheid is meerder dan der Robijnen. ¹⁹ Men kan de Topaas van Morenland haar niet gelijk waarderen; en bij het fijn louter goud kan zij niet geschat worden. ²⁰ Die wijsheid dan, van waar komt zij, en waar is de plaats des verstands? ²¹ Want zij is verholen voor de ogen aller levenden, en voor het gevogelte des hemels is zij verborgen. ²² Het verderf en de dood zeggen: Haar gerucht hebben wij met onze oren gehoord. ²³ God verstaat haar weg, en Hij weet haar plaats. ²⁴ Want Hij schouwt tot aan de einden der aarde, Hij ziet onder al de hemelen. ²⁵ Als Hij den wind het gewicht maakte, en de wateren opwoog in mate; ²⁶ Als Hij den regen een gezette orde maakte, en een weg voor het weerlicht der donderen; ²⁷ Toen zag Hij haar, en vertelde ze; Hij schikte ze, en ook doorzocht Hij ze. ²⁸ Maar tot den mens heeft Hij gezegd: Zie, de vreze des HEEREN is de wijsheid, en van het kwade te wijken is het verstand.

¹¹ En God zeide: Dat de aarde uitschiete grasscheutjes, kruid zaadzaaiende, vruchtbaar geboomte, dragende vrucht naar zijn aard, welks zaad daarin zij op de aarde! En het was alzo. ¹² En de aarde bracht voort grasscheutjes, kruid zaadzaaiende naar zijn aard, en vruchtdragend geboomte, welks zaad daarin was, naar zijn aard. En God zag, dat het goed was.

²⁹ En God zeide: Ziet, Ik heb ulieden al het zaadzaaiende kruid gegeven, dat op de ganse aarde is, en alle geboomte, in hetwelk zaadzaaiende boomvrucht is; het zij u tot spijze!

¹¹ De naam der eerste rivier is Pison; deze is het, die het ganse land van Havila omloopt, waar het goud is. ¹² En het goud van dit land is goed; daar is ook bedolah, en de steen sardonix.

²² En Zilla baarde ook Tubal-kaïn, een leermeester van allen werker in koper en ijzer; en de zuster van Tubal-kaïn was Naema.

¹⁵ Mijn heer! hoor mij; een land van vierhonderd sikkelen zilvers, wat is dat tussen mij en tussen u? begraaf slechts uw dode.

²² En het geschiedde, als de kemelen voleindigd hadden te drinken, dat die man een gouden voorhoofdsiersel nam, welks gewicht was een halve sikkel, en twee armringen aan haar handen, welker gewicht was tien sikkelen gouds.

¹⁰ En zij zagen den God van Israël, en onder Zijn voeten als een werk van saffierstenen, en als de gestaltenis des hemels in Zijn klaarheid.

¹⁷ En gij zult vervullende stenen daarin vullen, vier rijen stenen, een rij van een Sardis, een Topaas en een Karbonkel; dit is de eerste rij.

²⁰ En de vierde rij van een Turkoois, en een Sardonix, en een Jaspis; zij zullen met goud ingevat zijn in hun vullingen.

¹⁰ En zij vulden daarin vier rijen stenen: een rij van een Sardis, een Topaas en een Karbonkel; dit is de eerste rij.

²² Alleen het goud en het zilver, en het koper, het ijzer, het tin en het lood;

⁶ Behoudt ze dan, en doet ze; want dat zal uw wijsheid en uw verstand zijn voor de ogen der volken, die al deze inzettingen horen zullen, en zeggen: Dit grote volk alleen is een wijs en verstandig volk!

⁹ Een land, waarin gij brood zonder schaarsheid eten zult, waarin u niets ontbreken zal; een land, welks stenen ijzer zijn, en uit welks bergen gij koper uithouwen zult.

²⁹ De verborgene dingen zijn voor den HEERE, onzen God; maar de geopenbaarde zijn voor ons en voor onze kinderen, tot in eeuwigheid, om te doen al de woorden dezer wet.

⁹ Geef dan Uw knecht een verstandig hart, om Uw volk te richten, verstandelijk onderscheidende tussen goed en kwaad; want wie zou dit Uw zwaar volk kunnen richten?

⁴⁸ Ook maakte Salomo al de vaten, die voor het huis des HEEREN waren; het gouden altaar, en de gouden tafel, op dewelke de toonbroden waren; ⁴⁹ En de kandelaren, vijf aan de rechterhand, en vijf aan de linkerhand, voor de aanspraakplaats, van gesloten goud; en de bloemen, en de lampen, en de snuiters van goud; ⁵⁰ Mitsgaders de schalen, en de gaffelen, en de sprengbekkens, en de rookschalen, en de wierookvaten, van gesloten goud; daartoe de herren der deuren van het binnenste huis, van het heilige der heiligen, en der deuren van het huis des tempels, van goud.

²¹ Ook waren alle drinkvaten van den koning Salomo van goud, en alle vaten van het huis des wouds van Libanon waren van gesloten goud; geen zilver was er aan; want het werd in de dagen van Salomo niet voor enig ding geacht.

¹⁴ Zie daar, ik heb in mijn verdrukking voor het huis des HEEREN bereid honderd duizend talenten gouds, en duizend maal duizend talenten zilvers; en des kopers en des ijzers is geen gewicht, want het is er in menigte; ik heb ook hout en stenen bereid; doe gij er nog meer bij.

² Ik heb nu uit al mijn kracht bereid tot het huis mijns Gods, goud tot gouden, en zilver tot zilveren, en koper tot koperen, ijzer tot ijzeren, en hout tot houten werken; sardonixstenen en vervullende stenen, versierstenen en borduursel, en allerlei kostelijke stenen, en marmerstenen in menigte. ³ En daartoe, uit mijn welgevallen tot het huis mijns Gods, geef ik het bijzonder goud en zilver, dat ik heb, tot het huis mijns Gods daarenboven, behalve al wat ik ten huize des heiligdoms bereid heb; ⁴ Drie duizend talenten gouds, van het goud van Ofir, en zeven duizend talenten gelouterd zilver, om de wanden der huizen te overtrekken;

⁴ Drie duizend talenten gouds, van het goud van Ofir, en zeven duizend talenten gelouterd zilver, om de wanden der huizen te overtrekken; ⁵ Goud tot de gouden, en zilver tot de zilveren vaten, en tot alle werk, door de hand der werkmeesteren te maken. En wie is er willig, heden zijn hand den HEERE te vullen?

⁹ Want den HEERE aangaande, Zijn ogen doorlopen de ganse aarde, om Zich sterk te bewijzen aan degenen, welker hart volkomen is tot Hem; gij hebt hierin zottelijk gedaan; want van nu af zullen oorlogen tegen u zijn.

²¹ Eer ik henenga (en niet wederkom) in een land der duisternis en der schaduwe des doods; ²² Een stikdonker land, als de duisternis zelve, de schaduwe des doods, en zonder ordeningen, en het geeft schijnsel als de duisternis.

⁶ En u bekend maakte de verborgenheden der wijsheid, omdat zij dubbel zijn in wezen! Daarom weet, dat God voor u vergeet van uw ongerechtigheid.

¹⁵ Ziet, Hij houdt de wateren op, en zij drogen uit; ook laat Hij ze uit, en zij keren de aarde om.

²² Hij openbaart de diepten uit de duisternis, en des doods schaduwe brengt Hij voort in het licht.

⁶ De hel is naakt voor Hem, en geen deksel is er voor het verderf.

⁸ Hij bindt de wateren in Zijn wolken; nochtans scheurt de wolk daaronder niet.

¹² Maar de wijsheid, van waar zal zij gevonden worden? En waar is de plaats des verstands?

¹⁴ De afgrond zegt: Zij is in mij niet; en de zee zegt: Zij is niet bij mij. ¹⁵ Het gesloten goud kan voor haar niet gegeven worden, en met zilver kan haar prijs niet worden opgewogen. ¹⁶ Zij kan niet geschat worden tegen fijn goud van Ofir, tegen den kostelijken Schoham, en den Saffier.

¹⁶ Zij kan niet geschat worden tegen fijn goud van Ofir, tegen den kostelijken Schoham, en den Saffier. ¹⁷ Men kan het goud of het kristal haar niet gelijk waarderen; ook is zij niet te verwisselen voor een kleinood van dicht goud. ¹⁸ De Ramoth en Gabisch zal niet gedacht worden; want de trek der wijsheid is meerder dan der Robijnen.

¹⁸ De Ramoth en Gabisch zal niet gedacht worden; want de trek der wijsheid is meerder dan der Robijnen. ¹⁹ Men kan de Topaas van Morenland haar niet gelijk waarderen; en bij het fijn louter goud kan zij niet geschat worden. ²⁰ Die wijsheid dan, van waar komt zij, en waar is de plaats des verstands? ²¹ Want zij is verholen voor de ogen aller levenden, en voor het gevogelte des hemels is zij verborgen.

²¹ Want zij is verholen voor de ogen aller levenden, en voor het gevogelte des hemels is zij verborgen. ²² Het verderf en de dood zeggen: Haar gerucht hebben wij met onze oren gehoord.

²² Het verderf en de dood zeggen: Haar gerucht hebben wij met onze oren gehoord. ²³ God verstaat haar weg, en Hij weet haar plaats.

²³ God verstaat haar weg, en Hij weet haar plaats.

²⁸ Maar tot den mens heeft Hij gezegd: Zie, de vreze des HEEREN is de wijsheid, en van het kwade te wijken is het verstand.

²⁶ Zie, God is groot, en wij begrijpen het niet; er is ook geen onderzoeking van het getal Zijner jaren.

³² Met handen bedekt Hij het licht, en doet aan hetzelve verbod door dengene, die tussen doorkomt.

³ Dat zendt Hij rechtuit onder den gansen hemel, en Zijn licht over de einden der aarde.

¹¹ Ook vermoeit Hij de dikke wolken door klaarheid; Hij verstrooit de wolk Zijns lichts.

¹⁶ Zijt gij gekomen tot aan de oorsprongen der zee, en hebt gij in het onderste des afgronds gewandeld? ¹⁷ Zijn u de poorten des doods ontdekt, en hebt gij gezien de poorten van de schaduw des doods?

¹⁹ Waar is de weg, daar het licht woont? En de duisternis, waar is haar plaats?

²⁴ Waar is de weg, daar het licht verdeeld wordt, en de oostenwind zich verstrooit op de aarde? ²⁵ Wie deelt voor den stortregen een waterloop uit, en een weg voor het weerlicht der donderen?

²⁷ Om het woeste en het verwoeste te verzadigen, en om het uitspruitsel der grasscheutjes te doen wassen.

⁶ Om de verwoesting der ellendigen, om het kermen der nooddruftigen, zal Ik nu opstaan, zegt de HEERE; Ik zal in behoudenis zetten, dien hij aanblaast.

¹ Een psalm van David, voor den opperzangmeester.

⁷ Haar uitgang is van het einde des hemels, en haar omloop tot aan de einden deszelven; en niets is verborgen voor haar hitte.

¹⁰ De vreze des HEEREN is rein, bestaande tot in eeuwigheid, de rechten des HEEREN zijn waarheid, samen zijn zij rechtvaardig.

³ De stem des HEEREN is op de wateren, de God der ere dondert; de HEERE is op de grote wateren. ⁴ De stem des HEEREN is met kracht, de stem des HEEREN is met heerlijkheid. ⁵ De stem des HEEREN breekt de cederen; ja, de HEERE verbreekt de cederen van Libanon. ⁶ En Hij doet ze huppelen als een kalf, den Libanon en Sirjon als een jongen eenhoorn. ⁷ De stem des HEEREN houwt er vlammen vuurs uit. ⁸ De stem des HEEREN doet de woestijn beven; de HEERE doet de woestijn Kades beven. ⁹ De stem des HEEREN doet de hinden jongen werpen, en ontbloot de wouden; maar in Zijn tempel zegt Hem een iegelijk eer. ¹⁰ De HEERE heeft gezeten over den watervloed; ja, de HEERE zit, Koning in eeuwigheid.

¹³ De HEERE schouwt uit den hemel, en ziet alle mensenkinderen. ¹⁴ Hij ziet uit van Zijn vaste woonplaats op alle inwoners der aarde.

¹⁴ Nun. Bewaar uw tong van het kwaad, en uw lippen van bedrog te spreken.

⁹ Al Uw klederen zijn mirre, en aloë, en kassie; uit de elpenbenen paleizen, van waar zij U verblijden.

³ Zowel slechten als aanzienlijken, te zamen rijk en arm! ⁴ Mijn mond zal enkel wijsheid spreken, en de overdenking mijns harten zal vol verstand zijn.

⁶ Tegen U, U alleen, heb ik gezondigd, en gedaan, dat kwaad is in Uw ogen; opdat Gij rechtvaardig zijt in Uw spreken, en rein zijt in Uw richten.

⁵ Gij hebt het kwade liever dan het goede, de leugen, dan gerechtigheid te spreken. Sela.

¹⁰ Doe hun als Midian, als Sisera, als Jabin aan de beek Kison; ¹¹ Die verdelgd zijn te Endor; zij zijn geworden tot drek der aarde. ¹² Maak hen en hun prinsen als Oreb en als Zeëb, en al hun vorsten als Zebah en als Zalmuna;

¹⁴ Hij doet het gras uitspruiten voor de beesten, en het kruid tot dienst des mensen, doende het brood uit de aarde voortkomen. ¹⁵ En den wijn, die het hart des mensen verheugt, doende het aangezicht blinken van olie; en het brood, dat het hart des mensen sterkt.

¹⁰ Resch. De vreze des HEEREN is het beginsel der wijsheid; Schin. allen, die ze doen, hebben goed verstand; Thau. Zijn lof bestaat tot in der eeuwigheid.

⁷² De wet Uws monds is mij beter, dan duizenden van goud of zilver.

⁷ Hij doet dampen opklimmen van het einde der aarde; Hij maakt de bliksemen met den regen; Hij brengt den wind uit Zijn schatkameren voort.

⁵ Onze Heere is groot en van veel kracht; Zijns verstands is geen getal.

⁸ Vuur en hagel, sneeuw en damp; gij stormwind, die Zijn woord doet!

⁷ De vrees des HEEREN is het beginsel der wetenschap; de dwazen verachten wijsheid en tucht.

⁴ Zo gij haar zoekt als zilver, en naspeurt als verborgen schatten;

⁴ Zo gij haar zoekt als zilver, en naspeurt als verborgen schatten; ⁵ Dan zult gij de vreze des HEEREN verstaan, en zult de kennis van God vinden. ⁶ Want de HEERE geeft wijsheid; uit Zijn mond komt kennis en verstand.

⁶ Want de HEERE geeft wijsheid; uit Zijn mond komt kennis en verstand.

⁷ Zijt niet wijs in uw ogen; vrees den HEERE, en wijk van het kwade.

¹³ Welgelukzalig is de mens, die wijsheid vindt, en de mens, die verstandigheid voortbrengt! ¹⁴ Want haar koophandel is beter dan de koophandel van zilver, en haar inkomst dan het uitgegraven goud. ¹⁵ Zij is kostelijker dan robijnen; en al wat u lusten mag, is met haar niet te vergelijken.

¹⁵ Zij is kostelijker dan robijnen; en al wat u lusten mag, is met haar niet te vergelijken.

¹⁹ De HEERE heeft de aarde door wijsheid gegrond, de hemelen door verstandigheid bereid.

⁴ Tot u, o mannen! roep Ik, en Mijn stem is tot de mensenkinderen. ⁵ Gij slechten! verstaat kloekzinnigheid, en gij zotten! verstaat met het hart.

¹⁰ Neemt Mijn tucht aan, en niet zilver, en wetenschap, meer dan het uitgelezen uitgegraven goud. ¹¹ Want wijsheid is beter dan robijnen, en al wat men begeren mag, is met haar niet te vergelijken.

¹¹ Want wijsheid is beter dan robijnen, en al wat men begeren mag, is met haar niet te vergelijken.

¹⁴ Raad en het wezen zijn Mijne; Ik ben het Verstand, Mijne is de Sterkte.

¹⁷ Ik heb lief, die Mij liefhebben; en die Mij vroeg zoeken, zullen Mij vinden. ¹⁸ Rijkdom en eer is bij Mij, duurachtig goed en gerechtigheid. ¹⁹ Mijn vrucht is beter dan uitgegraven goud, en dan dicht goud; en Mijn inkomen dan uitgelezen zilver.

¹⁹ Mijn vrucht is beter dan uitgegraven goud, en dan dicht goud; en Mijn inkomen dan uitgelezen zilver.

²² De HEERE bezat Mij in het beginsel Zijns wegs, voor Zijn werken, van toen aan.

²² De HEERE bezat Mij in het beginsel Zijns wegs, voor Zijn werken, van toen aan. ²³ Ik ben van eeuwigheid af gezalfd geweest; van den aanvang, van de oudheden der aarde aan.

²³ Ik ben van eeuwigheid af gezalfd geweest; van den aanvang, van de oudheden der aarde aan. ²⁴ Ik was geboren, als de afgronden nog niet waren, als nog geen fonteinen waren, zwaar van water;

²⁴ Ik was geboren, als de afgronden nog niet waren, als nog geen fonteinen waren, zwaar van water; ²⁵ Aleer de bergen ingevest waren, voor de heuvelen was Ik geboren.

²⁵ Aleer de bergen ingevest waren, voor de heuvelen was Ik geboren. ²⁶ Hij had de aarde nog niet gemaakt, noch de velden, noch de aanvang van de stofjes der wereld.

²⁶ Hij had de aarde nog niet gemaakt, noch de velden, noch de aanvang van de stofjes der wereld.

²⁶ Hij had de aarde nog niet gemaakt, noch de velden, noch de aanvang van de stofjes der wereld. ²⁷ Toen Hij de hemelen bereidde, was Ik daar; toen Hij een cirkel over het vlakke des afgronds beschreef;

²⁷ Toen Hij de hemelen bereidde, was Ik daar; toen Hij een cirkel over het vlakke des afgronds beschreef;

²⁷ Toen Hij de hemelen bereidde, was Ik daar; toen Hij een cirkel over het vlakke des afgronds beschreef; ²⁸ Toen Hij de opperwolken van boven vestigde; toen Hij de fonteinen des afgronds vastmaakte;

²⁸ Toen Hij de opperwolken van boven vestigde; toen Hij de fonteinen des afgronds vastmaakte;

²⁸ Toen Hij de opperwolken van boven vestigde; toen Hij de fonteinen des afgronds vastmaakte; ²⁹ Toen Hij der zee haar perk zette, opdat de wateren Zijn bevel niet zouden overtreden; toen Hij de grondvesten der aarde stelde;

²⁹ Toen Hij der zee haar perk zette, opdat de wateren Zijn bevel niet zouden overtreden; toen Hij de grondvesten der aarde stelde;

²⁹ Toen Hij der zee haar perk zette, opdat de wateren Zijn bevel niet zouden overtreden; toen Hij de grondvesten der aarde stelde; ³⁰ Toen was Ik een voedsterling bij Hem, en Ik was dagelijks Zijn vermakingen, te aller tijd voor Zijn aangezicht spelende;

³⁰ Toen was Ik een voedsterling bij Hem, en Ik was dagelijks Zijn vermakingen, te aller tijd voor Zijn aangezicht spelende; ³¹ Spelende in de wereld Zijns aardrijks, en Mijn vermakingen zijn met de mensenkinderen.

³¹ Spelende in de wereld Zijns aardrijks, en Mijn vermakingen zijn met de mensenkinderen. ³² Nu dan, kinderen! hoort naar Mij; want welgelukzalig zijn zij, die Mijn wegen bewaren.

¹⁰ De vreze des HEEREN is het beginsel der wijsheid, en de wetenschap der heiligen is verstand.

¹⁴ Des wijzen leer is een springader des levens, om af te wijken van de strikken des doods.

²³ In allen smartelijken arbeid is overschot; maar het woord der lippen strekt alleen tot gebrek.

³ De ogen des HEEREN zijn in alle plaatsen, beschouwende de kwaden en de goeden.

¹⁶ Hoeveel beter is het wijsheid te bekomen, dan uitgegraven goud, en uitnemender, verstand te bekomen, dan zilver! ¹⁷ De baan der oprechten is van het kwaad af te wijken; hij behoedt zijn ziel, die zijn weg bewaart.

³ De smeltkroes is voor het zilver, en de oven voor het goud; maar de HEERE proeft de harten.

²³ Koop de waarheid, en verkoop ze niet, mitsgaders wijsheid, en tucht, en verstand.

⁴ En door wetenschap worden de binnenkameren vervuld met alle kostelijk en liefelijk goed.

²¹ De smeltkroes is voor het zilver, en de oven voor het goud; alzo is een man naar zijn lof te proeven.

¹⁰ Aleph. Wie zal een deugdelijke huisvrouw vinden? Want haar waardij is verre boven de robijnen.

¹³ En ik begaf mijn hart om met wijsheid te onderzoeken, en na te speuren al wat er geschiedt onder den hemel. Deze moeilijke bezigheid heeft God den kinderen der mensen gegeven, om zich daarin te bekommeren.

²³ Dit alles heb ik met wijsheid verzocht; ik zeide: Ik zal wijsheid bekomen, maar zij was nog verre van mij.

²³ Dit alles heb ik met wijsheid verzocht; ik zeide: Ik zal wijsheid bekomen, maar zij was nog verre van mij. ²⁴ Hetgeen verre af is, en zeer diep, wie zal dat vinden?

²⁴ Hetgeen verre af is, en zeer diep, wie zal dat vinden? ²⁵ Ik keerde mij om, en mijn hart, om te weten, en om na te sporen, en te zoeken wijsheid en een sluitrede; en om te weten de goddeloosheid der zotheid, en de dwaasheid der onzinnigheden.

¹⁶ Als ik mijn hart begaf, om wijsheid te weten, en om aan te zien de bezigheid, die op de aarde geschiedt, dat men ook, des daags of des nachts, den slaap niet ziet met zijne ogen; ¹⁷ Toen zag ik al het werk Gods, dat de mens niet kan uitvinden, het werk, dat onder de zon geschiedt, om hetwelk een mens arbeidt om te zoeken, maar hij zal het niet uitvinden; ja, indien ook een wijze zeide, dat hij het zou weten, zo zal hij het toch niet kunnen uitvinden.

¹³ Van alles, wat gehoord is, is het einde van de zaak: Vrees God, en houd Zijn geboden, want dit betaamt allen mensen.

¹⁴ Zijn handen zijn als gouden ringen, gevuld met turkoois; Zijn buik is als blinkend elpenbeen, overtogen met saffieren.

¹⁶ Wast u, reinigt u, doet de boosheid uwer handelingen van voor Mijn ogen weg, laat af van kwaad te doen.

¹² Ik zal maken, dat een man dierbaarder zal zijn dan dicht goud, en een mens dan fijn goud van Ofir.

²⁵ Is het niet alzo? Wanneer hij het bovenste van hetzelve effen gemaakt heeft, dan strooit hij wikken, en spreidt komijn, of hij werpt er van de beste tarwe in, of uitgelezen gerst, of spelt, elk aan zijn plaats. ²⁶ En zijn God onderricht hem van de wijze, Hij leert hem. ²⁷ Want men dorst de wikken niet met den dorswagen, en men laat het wagenrad niet rondom over het komijn gaan; maar de wikken slaat men uit met een staf, en het komijn met een stok; ²⁸ Het brood koren moet verbrijzeld worden, maar hij dorst het niet geduriglijk dorsende; noch hij breekt het met het wiel zijn wagens, noch hij verbrijzelt het met zijn paarden. ²⁹ Zulks komt ook voort van den HEERE der heirscharen; Hij is wonderlijk van raad, Hij is groot van daad.

²⁵ Ik heb gegraven en de wateren gedronken; en ik heb met mijn voetzolen alle rivieren der belegerde plaatsen verdroogd.

¹¹ Ik zeide: Ik zal den HEERE niet meer zien, den HEERE, in het land der levenden; ik zal de mensen niet meer aanschouwen met de inwoners der wereld.

¹² Wie heeft de wateren met Zijn vuist gemeten, en van de hemelen met de span de maat genomen, en heeft met een drieling het stof der aarde begrepen, en de bergen gewogen in een waag, en de heuvelen in een weegschaal?

²⁷ Die tot de diepte zegt: Verdroog, en uw rivieren zal Ik verdrogen.

² Ik zal voor uw aangezicht gaan, en Ik zal de kromme wegen recht maken; de koperen deuren zal Ik verbreken, en de ijzeren grendelen zal Ik in stukken slaan. ³ En Ik zal u geven de schatten, die in de duisternissen zijn, en de verborgene rijkdommen; opdat gij moogt weten, dat Ik de HEERE ben, Die u bij uw naam roept, de God van Israël;

¹⁰ Ziet, Ik heb u gelouterd, doch niet als zilver, Ik heb u gekeurd in den smeltkroes der ellende.

⁸ Hij is uit den angst en uit het gericht weggenomen; en wie zal Zijn leeftijd uitspreken? Want Hij is afgesneden uit het land der levenden; om de overtreding Mijns volks is de plage op Hem geweest.

¹¹ Gij verdrukte, door onweder voortgedrevene, ongetrooste! zie, Ik zal uw stenen gans sierlijk leggen, en Ik zal u op saffieren grondvesten.

²² Zijn er onder de ijdelheden der heidenen, die doen regenen, of kan de hemel druppelen geven? Zijt Gij die niet, o HEERE, onze God? Daarom zullen wij op U wachten, want Gij doet al die dingen.

⁷ Zain. Haar bijzondersten waren reiner dan de sneeuw, zij waren witter dan melk; zij waren roder van lichaam dan robijnen, gladder dan een saffier.

²² En over de hoofden der dieren was de gelijkenis eens uitspansels, gelijk de verf van het vreselijke kristal, van boven af over hun hoofden uitgespreid.

¹⁶ Syrië dreef koophandel met u, vanwege de veelheid uwer werken; met smaragden, purper, en gestikt werk, en zijde, en Ramoth, en Cadkod, handelden zij op uw markten.

¹³ Gij waart in Eden, Gods hof; alle kostelijk gesteente was uw deksel, sardisstenen, topazen en diamanten, turkooizen, sardonixstenen en jaspisstenen, saffieren, robijnen, en smaragden, en goud; het werk uwer trommelen en uwer pijpen was bij u; ten dage als gij geschapen werdt, waren zij bereid.

¹³ Gij waart in Eden, Gods hof; alle kostelijk gesteente was uw deksel, sardisstenen, topazen en diamanten, turkooizen, sardonixstenen en jaspisstenen, saffieren, robijnen, en smaragden, en goud; het werk uwer trommelen en uwer pijpen was bij u; ten dage als gij geschapen werdt, waren zij bereid. ¹⁴ Gij waart een gezalfde, overdekkende cherub; en Ik had u alzo gezet; gij waart op Gods heiligen berg; gij wandeldet in het midden der vurige stenen.

⁷ Daartoe heb Ik ook den regen van ulieden geweerd, als er nog drie maanden waren tot den oogst, en heb doen regenen over de ene stad, maar over de andere stad niet doen regenen; het ene stuk lands werd beregend, maar het andere stuk lands, waar het niet op regende, verdorde.

⁴ Hij scheldt de zee, en maakt ze droog, en Hij verdroogt alle rivieren; Basan en Karmel kwelen, ook kweelt de bloem van Libanon. ⁵ De bergen beven voor Hem, en de heuvelen versmelten; en de aarde licht zich op voor Zijn aangezicht, en de wereld, en allen, die daarin wonen. ⁶ Wie zal voor Zijn gramschap staan, en wie zal voor de hittigheid Zijns toorns bestaan? Zijn grimmigheid is uitgestort als vuur, en de rotsstenen worden van Hem vermorzeld.

¹³ Ziet, is het niet van den HEERE der heirscharen, dat de volken arbeiden ten vure, en de lieden zich vermoeien tevergeefs?

⁹ De naakte grond werd ontbloot door Uw boog, om de eden, aan de stammen gedaan door het woord. Sela. Gij hebt de rivieren der aarde gekloofd.

¹⁰ Want wie veracht den dag der kleine dingen? daar zich toch die zeven verblijden zullen, als zij het tinnen gewicht zullen zien in de hand van Zerubbabel; dat zijn de ogen des HEEREN, die het ganse land doortrekken.

¹ Begeert van den HEERE regen, ten tijde des spaden regens; de HEERE maakt de weerlichten; en Hij zal hun regen genoeg geven voor ieder kruid op het veld.

⁹ En Ik zal dat derde deel in het vuur brengen, en Ik zal het louteren, gelijk men zilver loutert, en Ik zal het beproeven, gelijk men goud beproeft; het zal Mijn Naam aanroepen, en Ik zal het verhoren; Ik zal zeggen: Het is Mijn volk; en het zal zeggen: De HEERE is mijn God.

² Maar wie zal den dag Zijner toekomst verdragen, en wie zal bestaan, als Hij verschijnt? Want Hij zal zijn als het vuur van een goudsmid, en als zeep der vollers. ³ En Hij zal zitten, louterende, en het zilver reinigende, en Hij zal de kinderen van Levi reinigen, en Hij zal ze doorlouteren als goud, en als zilver; dan zullen zij den HEERE spijsoffer toebrengen in gerechtigheid.

³³ Maar zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u toegeworpen worden.

⁶ Geeft het heilige den honden niet, noch werpt uw paarlen voor de zwijnen; opdat zij niet te eniger tijd dezelve met hun voeten vertreden, en zich omkerende, u verscheuren.

²⁵ In dienzelfden tijd antwoordde Jezus en zeide: Ik dank U, Vader! Heere des hemels en der aarde! dat Gij deze dingen voor de wijzen en verstandigen verborgen hebt, en hebt dezelve den kinderkens geopenbaard.

²⁷ Alle dingen zijn Mij overgegeven van Mijn Vader; en niemand kent den Zoon dan de Vader, noch iemand kent den Vader dan de Zoon, en dien het de Zoon wil openbaren.

¹⁷ Want voorwaar zeg Ik u, dat vele profeten en rechtvaardigen hebben begeerd te zien de dingen, die gij ziet, en hebben ze niet gezien; en te horen de dingen, die gij hoort, en hebben ze niet gehoord.

³⁵ Opdat vervuld zou worden, wat gesproken is door den profeet, zeggende: Ik zal Mijn mond opendoen door gelijkenissen; Ik zal voortbrengen dingen, die verborgen waren van de grondlegging der wereld.

⁴⁴ Wederom is het Koninkrijk der hemelen gelijk aan een schat, in den akker verborgen, welken een mens gevonden hebbende, verborg dien, en van blijdschap over denzelven, gaat hij heen, en verkoopt al wat hij heeft, en koopt dienzelven akker. ⁴⁵ Wederom is het Koninkrijk der hemelen gelijk aan een koopman, die schone paarlen zoekt; ⁴⁶ Dewelke, hebbende een parel van grote waarde gevonden, ging heen en verkocht al wat hij had, en kocht dezelve.

²¹ Te dier ure verheugde Zich Jezus in den geest, en zeide: Ik dank U, Vader! Heere des hemels en der aarde; dat Gij deze dingen voor de wijzen en verstandigen verborgen hebt, en hebt dezelve den kinderkens geopenbaard; ja, Vader, want alzo is geweest het welbehagen voor U. ²² Alle dingen zijn Mij van Mijn Vader overgegeven; en niemand weet, wie de Zoon is, dan de Vader; en wie de Vader is, dan de Zoon, en dien het de Zoon zal willen openbaren.

⁸ En de heer prees den onrechtvaardigen rentmeester, omdat hij voorzichtiglijk gedaan had; want de kinderen dezer wereld zijn voorzichtiger, dan de kinderen des lichts, in hun geslacht.

¹⁸ Gode zijn al Zijn werken van eeuwigheid bekend.

³³ O diepte des rijkdoms, beide der wijsheid en der kennis Gods, hoe ondoorzoekelijk zijn Zijn oordelen, en onnaspeurlijk Zijn wegen!

³³ O diepte des rijkdoms, beide der wijsheid en der kennis Gods, hoe ondoorzoekelijk zijn Zijn oordelen, en onnaspeurlijk Zijn wegen! ³⁴ Want wie heeft den zin des Heeren gekend? Of wie is Zijn raadsman geweest?

¹⁹ Want er is geschreven: Ik zal de wijsheid der wijzen doen vergaan, en het verstand der verstandigen zal Ik te niet maken. ²⁰ Waar is de wijze? Waar is de schriftgeleerde? Waar is de onderzoeker dezer eeuw? Heeft God de wijsheid dezer wereld niet dwaas gemaakt?

³⁰ Maar uit Hem zijt gij in Christus Jezus, Die ons geworden is wijsheid van God, en rechtvaardigheid, en heiligmaking, en verlossing;

⁶ En wij spreken wijsheid onder de volmaakten; doch een wijsheid, niet dezer wereld, noch der oversten dezer wereld, die te niet worden; ⁷ Maar wij spreken de wijsheid Gods, bestaande in verborgenheid, die bedekt was, welke God te voren verordineerd heeft tot heerlijkheid van ons, eer de wereld was;

⁷ Maar wij spreken de wijsheid Gods, bestaande in verborgenheid, die bedekt was, welke God te voren verordineerd heeft tot heerlijkheid van ons, eer de wereld was; ⁸ Welke niemand van de oversten dezer wereld gekend heeft; want indien zij ze gekend hadden, zo zouden zij den Heere der heerlijkheid niet gekruist hebben.

⁸ Welke niemand van de oversten dezer wereld gekend heeft; want indien zij ze gekend hadden, zo zouden zij den Heere der heerlijkheid niet gekruist hebben. ⁹ Maar gelijk geschreven is: Hetgeen het oog niet heeft gezien, en het oor niet heeft gehoord, en in het hart des mensen niet is opgeklommen, hetgeen God bereid heeft dien, die Hem liefhebben.

⁹ Maar gelijk geschreven is: Hetgeen het oog niet heeft gezien, en het oor niet heeft gehoord, en in het hart des mensen niet is opgeklommen, hetgeen God bereid heeft dien, die Hem liefhebben. ¹⁰ Doch God heeft het ons geopenbaard door Zijn Geest; want de Geest onderzoekt alle dingen, ook de diepten Gods.

¹⁰ Doch God heeft het ons geopenbaard door Zijn Geest; want de Geest onderzoekt alle dingen, ook de diepten Gods. ¹¹ Want wie van de mensen weet, hetgeen des mensen is, dan de geest des mensen, die in hem is? Alzo weet ook niemand, hetgeen Gods is, dan de Geest Gods. ¹² Doch wij hebben niet ontvangen den geest der wereld, maar den Geest, Die uit God is, opdat wij zouden weten de dingen, die ons van God geschonken zijn; ¹³ Dewelke wij ook spreken, niet met woorden, die de menselijke wijsheid leert, maar met woorden, die de Heilige Geest leert, geestelijke dingen met geestelijke samenvoegende. ¹⁴ Maar de natuurlijke mens begrijpt niet de dingen, die des Geestes Gods zijn; want zij zijn hem dwaasheid, en hij kan ze niet verstaan, omdat zij geestelijk onderscheiden worden. ¹⁵ Doch de geestelijke mens onderscheidt wel alle dingen, maar hij zelf wordt van niemand onderscheiden.

⁵ Zo dan oordeelt niets voor den tijd, totdat de Heere zal gekomen zijn, Welke ook in het licht zal brengen, hetgeen in de duisternis verborgen is, en openbaren de raadslagen der harten; en als dan zal een iegelijk lof hebben van God.

³ In Denwelken al de schatten der wijsheid en der kennis verborgen zijn.

⁹ Desgelijks ook, dat de vrouwen, in een eerbaar gewaad, met schaamte en matigheid zichzelven versieren, niet in vlechtingen des haars, of goud, of paarlen, of kostelijke kleding;

¹⁹ Evenwel het vaste fondament Gods staat, hebbende dit zegel: De Heere kent degenen, die de Zijnen zijn; en: Een iegelijk, die den Naam van Christus noemt, sta af van ongerechtigheid.

⁵ En indien iemand van u wijsheid ontbreekt, dat hij ze van God begere, Die een iegelijk mildelijk geeft, en niet verwijt; en zij zal hem gegeven worden.

¹⁷ Alle goede gave, en alle volmaakte gifte is van boven, van den Vader der lichten afkomende, bij Welken geen verandering is, of schaduw van omkering.

¹³ Wie is wijs en verstandig onder u? die bewijze uit zijn goeden wandel zijn werken in zachtmoedige wijsheid. ¹⁴ Maar indien gij bitteren nijd en twistgierigheid hebt in uw hart, zo roemt en liegt niet tegen de waarheid. ¹⁵ Deze is de wijsheid niet, die van boven afkomt, maar is aards, natuurlijk, duivels. ¹⁶ Want waar nijd en twistgierigheid is, aldaar is verwarring en alle boze handel. ¹⁷ Maar de wijsheid, die van boven is, die is ten eerste zuiver, daarna vreedzaam, bescheiden, gezeggelijk, vol van barmhartigheid en van goede vruchten, niet partijdig oordelende, en ongeveinsd.

⁷ Opdat de beproeving uws geloofs, die veel kostelijker is dan van het goud, hetwelk vergaat en door het vuur beproefd wordt, bevonden worde te zijn tot lof, en eer, en heerlijkheid, in de openbaring van Jezus Christus;

¹¹ Die wijke af van het kwade, en doe het goede; die zoeke vrede en jage denzelven na.

²⁵ Den alleen wijzen God, onzen Zaligmaker, zij heerlijkheid en majesteit, kracht en macht, beide nu en in alle eeuwigheid. Amen.

⁶ En voor den troon was een glazen zee, kristal gelijk. En in het midden des troons, en rondom den troon, vier dieren, zijnde vol ogen van voren en van achteren.

⁶ En ik zag, en ziet, in het midden van den troon, en van de vier dieren, en in het midden van de ouderlingen, een Lam, staande als geslacht, hebbende zeven hoornen, en zeven ogen; dewelke zijn de zeven geesten Gods, die uitgezonden zijn in alle landen.

⁴ En de vrouw was bekleed met purper en scharlaken, en versierd met goud, en kostelijk gesteente, en paarlen, en had in hare hand een gouden drinkbeker, vol van gruwelen, en van onreinigheid harer hoererij.

¹² Waren van goud, en van zilver, en van kostelijk gesteente, en van paarlen, en van fijn lijnwaad, en van purper, en van zijde, en van scharlaken; en allerlei welriekend hout, en allerlei ivoren vaten, en allerlei vaten van het kostelijkste hout, en van koper, en van ijzer, en van marmersteen;

¹¹ En zij had de heerlijkheid Gods, en haar licht was den allerkostelijksten steen gelijk, namelijk als den steen Jaspis, blinkende gelijk kristal.

¹⁹ En de fondamenten van den muur der stad waren met allerlei kostelijk gesteente versierd. Het eerste fondament was Jaspis, het tweede Saffier, het derde Chalcedon, het vierde Smaragd. ²⁰ Het vijfde Sardonix, het zesde Sardius, het zevende Chrysoliet, het achtste Beryl, het negende Topaas, het tiende Chrysopraas, het elfde Hyacinth, het twaalfde Amethyst. ²¹ En de twaalf poorten waren twaalf paarlen, een iedere poort was elk uit een paarl; en de straat der stad was zuiver goud; gelijk doorluchtig glas.

¹ En hij toonde mij een zuivere rivier van het water des levens, klaar als kristal, voortkomende uit den troon Gods, en des Lams.