Jonah 2:3 Cross References - PBG

³ I rzekł: Wołałem z ucisku swego do Pana, a ozwał mi się; z głębokości grobu wołałem, a wysłuchałeś głos mój.

⁷ Boże mój! dusza moja tęskni sobie we mnie; przetoż na cię wspominam w ziemi Jordańskiej i Hermońskiej, na górze Mizar.

¹ Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy. ² Wybaw mię, o Boże! boć przyszły wody aż do duszy mojej.

¹⁴ Ale ja obracam modlitwę moję do ciebie, Panie! czas jest upodobania twego; o Boże! według wielkości miłosierdzia twego wysłuchajże mię, dla prawdy zbawienia twego. ¹⁵ Wyrwij mię z błota, abym nie był pogrążony; niech będę wyrwany od tych, którzy mię nienawidzą, jako z głębokości wód;

⁵ Poczytano mię między tych, którzy zstępują do dołu; byłem jako człowiek bez wszelakiej mocy. ⁶ Policzony jestem między umarłymi; jestem jako pobici,leżący w grobie, na których więcej nie pamiętasz, którzy są od ręki twojej wytraceni. ⁷ Spuściłeś mię w dół najgłębszy, do najciemniejszego i najgłębszego miejsca. ⁸ Doległa mię zapalczywość twoja, a wszystkiemi nawałnościami twemi przytłoczyłeś mię. Sela.

⁵⁴ Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!

¹² Tedy rzekł do nich: Weźmijcie mię, a wrzućcie mię w morze, a uspokoi się morze przed wami, gdyż ja wiem, iż dla mnie to wzruszenie wielkie na was przyszło. ¹³ Ale oni mężowie robili wiosłami, chcąc się do brzegu dostać, wszakże nie mogli; bo się morze im dalej tem więcej burzyło przeciwko nim. ¹⁴ Wołali tedy do Pana, mówiąc: O Panie! prosimy, abyśmy nie zginęli dla śmierci męża tego, ani wkładaj na nas krwi niewinnej; bo ty, o Panie! jako chcesz, tak czynisz. ¹⁵ Zatem wzięli Jonasza i wrzucili go w morze; i uspokoiło się morze od wzburzenia swego. ¹⁶ Bali się tedy mężowie strachem wielkim Pana, i ofiarowali ofiarę Panu, i śluby czynili.