Psalms 148:7 Cross References - PBG

⁷ Chwalcie Pana na ziemi, smoki i wszystkie przepaści.

²¹ I stworzył Bóg wieloryby wielkie, i wszelką duszę żywiącą płazającą się, którą hojnie wywiodły wody, według rodzaju ich; i wszelkie ptactwo skrzydlaste, według rodzaju ich; i widział Bóg, że to było dobre.

¹ Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją? ² Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest. ³ Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego. ⁴ Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego? ⁵ Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego. ⁶ Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone. ⁷ Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie. ⁸ Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się. ⁹ Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy. ¹⁰ Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się. ¹¹ Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła. ¹² Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi. ¹³ W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka. ¹⁴ Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza. ¹⁵ Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego. ¹⁶ Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się. ¹⁷ Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz. ¹⁸ Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe. ¹⁹ Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy. ²⁰ Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią. ²¹ Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie. ²² Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu. ²³ Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę. ²⁴ Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi. ²⁵ Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami. ^{26 27 28 29 30 31 32 33 34}

¹³ Tyś mocą twoją rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach. ¹⁴ Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.

²⁵ W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie. ²⁶ Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.

¹ Dnia onego nawiedzi Pan mieczem swoim srogim, wielkim i mocnym, Lewiatana, węża długiego, i Lewiatana, węża skręconego, a zabije smoka, który jest w morzu.

²⁰ Chwalić mię będzie zwierz polny, smoki, i sowy, żem wywiódł na puszczy wody, a rzeki na pustyni, abym dał napój ludowi memu, wybranemu ludowi memu.

⁹ Ocuć się, ocuć się, oblecz się w siłę, o ramię Pańskie! Ocuć się jako za dni dawnych, i za rodzajów przeszłych! Izaliś nie ty jest, któreś zgładziło Egipt, i zraniło smoka? ¹⁰ Izaliś nie ty jest, któreś wysuszyło morze, wody przepaści wielkiej? któreś obróciło głębokości morskie w drogę, aby przeszli wybawieni?