Psalms 25:6 Cross References - PBG

⁶ Wspomnij na litości twoje, Panie! i na miłosierdzia twoje, które są od wieku.

²⁷ I rzekł: Błogosławiony Pan, Bóg pana mego Abrahama, który nie oddalił miłosierdzia swego i prawdy swojej od pana mojego, albowiem gdym był w drodze, przyprowadził mię Pan w dom braci pana mego.

⁹ I rzekł Jakób: Boże ojca mego Abrahama, i Boże ojca mego Izaaka, Panie, któryś do mnie rzekł: Wróć się do ziemi twojej, i do rodziny twojej, a uczynięć dobrze.

¹³ Prowadzisz w miłosierdziu twojem ten lud, któryś odkupił; poprowadzisz w możności twej do mieszkania świątobliwości twojej.

⁶ Bo przechodząc Pan przed twarzą jego, wołał: Pan, Pan, Bóg miłosierny i litościwy, nie rychły do gniewu, a obfity w miłosierdziu i w prawdzie;

⁴² O Panie Boże! nie odwracaj oblicza od pomazańca twego; pamiętaj na miłosierdzie obiecane Dawidowi, słudze twemu.

¹⁹ Ty jednak dla litości twoich wielkich nie opuściłeś ich na puszczy; słup obłokowy nie odstąpił od nich we dnie, prowadząc ich w drodze, ani słup ognisty w nocy, oświecając ich, i drogę, którą iść mieli.

¹¹ Sprawiedliwości twojej nie ukryłem w pośród serca mego, prawdę twoję i zbawienie twoje opowiadałem; nie taiłem miłosierdzia twego i prawdy twojej w zgromadzeniu wielkiem.

¹³ Mówili o mnie ci, którzy siedzieli w bramie, a byłem piosnką u tych, którzy pili mocny napój.

¹⁶ Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.

⁷ Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc: ⁸ Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże? ⁹ Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się? ¹⁰ Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? Sela. ¹¹ I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę. ¹² Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.

³ Wspomniał na miłosierdzie swoje, i na prawdę swoję przeciw domowi Izraelskiemu; oglądały wszystkie granice ziemi zbawienie Boga naszego.

⁴ Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:

¹⁷ Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,

¹ Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.

⁴⁵ Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.

¹ Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.

⁷⁷ Niechże na mię przyjdą litości twoje, abym żył; bo zakon twój jest kochaniem mojem.

¹¹ Który wywiódł Izraela z pośrodku ich; albowiem na wieki miłosierdzie jego; ¹² W ręce mocnej i w ramieniu wyciągnionem; albowiem na wieki miłosierdzie jego. ¹³ Który rozdzielił morze Czerwone na rozdziały; albowiem na wieki miłosierdzie jego; ¹⁴ I przeprowadził lud Izraelski pośrodkiem jego; albowiem na wieki miłosierdzie jego. ¹⁵ I wrzucił Faraona z wojskiem jego w morze Czerwone; albowiem na wieki miłosierdzie jego. ¹⁶ Który prowadził lud swój przez puszczę; albowiem na wieki miłosierdzie jego. ¹⁷ Który poraził królów wielkich; albowiem na wieki miłosierdzie jego; ¹⁸ I pobił królów możnych; albowiem na wieki miłosierdzie jego; ¹⁹ Sehona; króla Amorejskiego; albowiem na wieki miłosierdzie jego; ²⁰ I Oga, króla Basańskiego; albowiem na wieki miłosierdzie jego. ²¹ I dał ziemię ich w dziedzictwo; albowiem na wieki miłosierdzie jego; ²² W dziedzictwo Izraelowi, słudze swemu; albowiem na wieki miłosierdzie jego. ²³ Który w uniżeniu naszem pamięta na nas; albowiem na wieki miłosierdzie jego. ²⁴ I wybawił nas od nieprzyjaciół naszych; albowiem na wieki miłosierdzie jego. ²⁵ Który daje pokarm wszelkiemu ciału; albowiem na wieki miłosierdzie jego. ²⁶ Wysławiajcież Boga niebios; albowiem na wieki miłosierdzie jego.

⁷ Niech opuści niepobożny drogę swoję, a człowiek nieprawy myśli swoje i niech się nawróci do Pana, a zmiłuje się; i do Boga naszego, gdyż jest hojnym w odpuszczaniu.

¹⁵ Spojrzyjże z nieba, a obacz z mieszkania świętobliwości twojej, i ozdoby twojej. Gdzież jest gorliwość twoja, i wielka siła twoja? Gdzie wzruszenie wnętrzności twoich, i litości twoich? Przedemnąż zawściągnione będą?

²⁰ Izali synem moim miłym nie jest Efraim? Izali nie jest dziecięciem rozkosznem? Bo od onego czasu, jakom mówił przeciwko niemu, przecież nań ustawicznie wspominam; dlatego poruszają się wnętrzności moje nad nim, zaiste zlituję się nad nim, mówi Pan.

¹¹ Słyszany, mówię, będzie głos radości, i głos wesela, głos oblubieńca, i głos oblubienicy, głos mówiących: Wysławiajcie Pana zastępów; albowiem dobry jest Pan, albowiem na wieki miłosierdzie jego; i głos przynoszący ofiarę chwały do domu Pańskiego, gdyż przywrócę pojmanych z tej ziemi, jako na początku, mówi Pan.

¹⁸ Któryż Bóg jest podobny tobie? Któryby nieprawość odpuszczał, i mijał przestępstwa ostatków dziedzictwa swego, któryby nie zatrzymywał na wieki gniewu swego, przeto, że się kocha w miłosierdziu. ¹⁹ Nawróci się, a zmiłuje się nad nami; zatłumi nieprawości nasze i wrzuci w głębokość morską wszystkie grzechy nasze. ²⁰ Pokażesz się Jakóbowi prawdomównym, a miłosiernym Abrahamowi, jakoś przysiągł ojcom naszym ode dni dawnych.

⁵⁰ I którego miłosierdzie zostaje od narodu do narodu nad tymi, co się go boją.

⁵⁴ Przyjął Izraela, sługę swego, pamiętając na miłosierdzie swoje.

⁷¹ Iż im miał dać wybawienie od nieprzyjaciół naszych i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzili; ⁷² Aby uczynił miłosierdzie z ojcami naszymi, i wspomniał na przymierze swoje święte,

⁷⁸ Przez wnętrzności miłosierdzia Boga naszego, w których nawiedził nas Wschód z wysokości.

³ Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia a Bóg wszelkiej pociechy,

⁸ Albowiem świadkiem mi jest Bóg, jako was wszystkich pragnę we wnętrznościach Jezusa Chrystusa.

¹ Jeźli tedy macie jaką pociechę w Chrystusie, jeźli jaką uciechę miłości, jeźli jaką społeczność ducha, jeźli są jakie wnętrzności i zlitowania w was,

¹² Przetoż przyobleczcie jako wybrani Boży, święci i umiłowani, wnętrzności miłosierdzia, dobrotliwość, pokorę, cichość, cierpliwość,

¹⁷ A kto by miał majętność świata tego i widziałby brata swego potrzebującego, a zawarłby wnętrzności swoje przed nim, jakoż w nim zostaje miłość Boża?