Job 4 Cross References - Vulgate

¹ respondens autem Eliphaz Themanites dixit ² si coeperimus loqui tibi forsitan moleste accipias sed conceptum sermonem tenere quis possit ³ ecce docuisti multos et manus lassas roborasti ⁴ vacillantes confirmaverunt sermones tui et genua trementia confortasti ⁵ nunc autem venit super te plaga et defecisti tetigit te et conturbatus es ⁶ timor tuus fortitudo tua patientia tua et perfectio viarum tuarum ⁷ recordare obsecro te quis umquam innocens perierit aut quando recti deleti sint ⁸ quin potius vidi eos qui operantur iniquitatem et seminant dolores et metunt eos ⁹ flante Deo perisse et spiritu irae eius esse consumptos ¹⁰ rugitus leonis et vox leaenae et dentes catulorum leonum contriti sunt ¹¹ tigris periit eo quod non haberet praedam et catuli leonis dissipati sunt ¹² porro ad me dictum est verbum absconditum et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri eius ¹³ in horrore visionis nocturnae quando solet sopor occupare homines ¹⁴ pavor tenuit me et tremor et omnia ossa mea perterrita sunt ¹⁵ et cum spiritus me praesente transiret inhorruerunt pili carnis meae ¹⁶ stetit quidam cuius non agnoscebam vultum imago coram oculis meis et vocem quasi aurae lenis audivi ¹⁷ numquid homo Dei conparatione iustificabitur aut factore suo purior erit vir ¹⁸ ecce qui serviunt ei non sunt stabiles et in angelis suis repperit pravitatem ¹⁹ quanto magis hii qui habitant domos luteas qui terrenum habent fundamentum consumentur velut a tinea ²⁰ de mane usque ad vesperum succidentur et quia nullus intellegit in aeternum peribunt ²¹ qui autem reliqui fuerint auferentur ex eis morientur et non in sapientia

¹¹ igitur audientes tres amici Iob omne malum quod accidisset ei venerunt singuli de loco suo Eliphaz Themanites et Baldad Suites et Sophar Naamathites condixerant enim ut pariter venientes visitarent eum et consolarentur

¹ post haec aperuit Iob os suum et maledixit diei suo ² et locutus est

¹ respondens autem Iob dixit

¹ respondens autem Baldad Suites dixit

¹ respondens autem Eliphaz Themanites dixit

¹ respondens autem Eliphaz Themanites dixit

⁹ abierunt ergo Eliphaz Themanites et Baldad Suites et Sophar Naamathites et fecerunt sicut locutus fuerat ad eos Dominus et suscepit Dominus faciem Iob

¹⁸ plenus sum enim sermonibus et coartat me spiritus uteri mei ¹⁹ en venter meus quasi mustum absque spiraculo quod lagunculas novas disrumpit ²⁰ loquar et respirabo paululum aperiam labia mea et respondebo

¹¹ idcirco furore Domini plenus sum laboravi sustinens effunde super parvulum foris et super concilium iuvenum simul vir enim cum muliere capietur senex cum pleno dierum

⁹ et dixi non recordabor eius neque loquar ultra in nomine illius et factus est in corde meo quasi ignis exaestuans claususque in ossibus meis et defeci ferre non sustinens

²⁰ non enim possumus quae vidimus et audivimus non loqui

⁴ nam ex multa tribulatione et angustia cordis scripsi vobis per multas lacrimas non ut contristemini sed ut sciatis quam caritatem habeo abundantius in vobis ⁵ si quis autem contristavit non me contristavit sed ex parte ut non onerem omnes vos ⁶ sufficit illi qui eiusmodi est obiurgatio haec quae fit a pluribus

⁸ quoniam et si contristavi vos in epistula non me paenitet et si paeniteret videns quod epistula illa et si ad horam vos contristavit ⁹ nunc gaudeo non quia contristati estis sed quia contristati estis ad paenitentiam contristati enim estis secundum Deum ut in nullo detrimentum patiamini ex nobis ¹⁰ quae enim secundum Deum tristitia est paenitentiam in salutem stabilem operatur saeculi autem tristitia mortem operatur

¹⁹ scio enim quod praecepturus sit filiis suis et domui suae post se ut custodiant viam Domini et faciant iustitiam et iudicium ut adducat Dominus propter Abraham omnia quae locutus est ad eum

²⁸ praecipe Iosue et corrobora eum atque conforta quia ipse praecedet populum istum et dividet eis terram quam visurus es

²² et fecerunt sollemnitatem azymorum septem diebus in laetitia quoniam laetificaverat eos Dominus et converterat cor regis Assur ad eos ut adiuvaret manus eorum in opere domus Domini Dei Israhel

⁵ consolarer et ego vos sermonibus et moverem caput meum super vos roborarem vos ore meo et moverem labia quasi parcens vobis

²¹ labia iusti erudiunt plurimos qui autem indocti sunt in cordis egestate morientur

⁷ labia sapientium disseminabunt scientiam cor stultorum dissimile erit

²¹ qui sapiens corde est appellabitur prudens et qui dulcis eloquio maiora percipiet

³ confortate manus dissolutas et genua debilia roborate

⁴ Dominus dedit mihi linguam eruditam ut sciam sustentare eum qui lassus est verbo erigit mane mane erigit mihi aurem ut audiam quasi magistrum

²² pro eo quod maerere fecistis cor iusti mendaciter quem ego non contristavi et confortastis manus impii ut non reverteretur a via sua mala et viveret

³² ego autem rogavi pro te ut non deficiat fides tua et tu aliquando conversus confirma fratres tuos

⁴³ apparuit autem illi angelus de caelo confortans eum et factus in agonia prolixius orabat

²⁹ omnis sermo malus ex ore vestro non procedat sed si quis bonus ad aedificationem oportunitatis ut det gratiam audientibus

⁶ sermo vester semper in gratia sale sit conditus ut sciatis quomodo oporteat vos unicuique respondere

¹² propter quod remissas manus et soluta genua erigite

¹⁴ mem regnum tuum regnum omnium saeculorum et potestas tua in omni generatione et generatione

¹⁸ est qui promittit et quasi gladio pungitur conscientiae lingua autem sapientium sanitas est

²³ cor sapientis erudiet os eius et labiis illius addet gratiam ²⁴ favus mellis verba conposita dulcedo animae et sanitas ossuum

³ confortate manus dissolutas et genua debilia roborate ⁴ dicite pusillanimis confortamini nolite timere ecce Deus vester ultionem adducet retributionis Deus ipse veniet et salvabit vos

⁶ tunc regis facies commutata est et cogitationes eius conturbabant eum et conpages renum eius solvebantur et genua eius ad se invicem conlidebantur

⁷ ita ut e contra magis donetis et consolemini ne forte abundantiori tristitia absorbeatur qui eiusmodi est

⁶ sed qui consolatur humiles consolatus est nos Deus in adventu Titi

¹⁴ rogamus autem vos fratres corripite inquietos consolamini pusillianimes suscipite infirmos patientes estote ad omnes

¹¹ sed extende paululum manum tuam et tange cuncta quae possidet nisi in facie tua benedixerit tibi

⁵ alioquin mitte manum tuam et tange os eius et carnem et tunc videbis quod in facie benedicat tibi

²⁵ quia timor quem timebam evenit mihi et quod verebar accidit ²⁶ nonne dissimulavi nonne silui nonne quievi et venit super me indignatio

¹⁴ qui tollit ab amico suo misericordiam timorem Domini derelinquit

²¹ miseremini mei miseremini mei saltim vos amici mei quia manus Domini tetigit me

¹⁰ si desperaveris lassus in die angustiae inminuetur fortitudo tua

¹ ideo habentes hanc ministrationem iuxta quod misericordiam consecuti sumus non deficimus

¹⁶ propter quod non deficimus sed licet is qui foris est noster homo corrumpitur tamen is qui intus est renovatur de die in diem

³ recogitate enim eum qui talem sustinuit a peccatoribus adversum semet ipsos contradictionem ut ne fatigemini animis vestris deficientes

⁵ et obliti estis consolationis quae vobis tamquam filiis loquitur dicens fili mi noli neglegere disciplinam Domini neque fatigeris dum ab eo argueris

³ obsecro Domine memento quomodo ambulaverim coram te in veritate et in corde perfecto et quod placitum est coram te fecerim flevit itaque Ezechias fletu magno

¹ vir erat in terra Hus nomine Iob et erat vir ille simplex et rectus ac timens Deum et recedens a malo

⁸ dixitque Dominus ad eum numquid considerasti servum meum Iob quod non sit ei similis in terra homo simplex et rectus et timens Deum ac recedens a malo ⁹ cui respondens Satan ait numquid frustra timet Iob Deum ¹⁰ nonne tu vallasti eum ac domum eius universamque substantiam per circuitum operibus manuum eius benedixisti et possessio illius crevit in terra

¹⁵ etiam si occiderit me in ipso sperabo verumtamen vias meas in conspectu eius arguam

¹⁷ haec passus sum absque iniquitate manus meae cum haberem mundas ad Deum preces

¹⁵ ubi est ergo nunc praestolatio mea et patientiam meam quis considerat

¹¹ vestigia eius secutus est pes meus viam eius custodivi et non declinavi ex ea ¹² a mandatis labiorum eius non recessi et in sinu meo abscondi verba oris eius

⁵ absit a me ut iustos vos esse iudicem donec deficiam non recedam ab innocentia mea ⁶ iustificationem meam quam coepi tenere non deseram nec enim reprehendit me cor meum in omni vita mea

¹² quod liberassem pauperem vociferantem et pupillum cui non esset adiutor ¹³ benedictio perituri super me veniebat et cor viduae consolatus sum ¹⁴ iustitia indutus sum et vestivit me sicut vestimento et diademate iudicio meo ¹⁵ oculus fui caeco et pes claudo ¹⁶ pater eram pauperum et causam quam nesciebam diligentissime investigabam ¹⁷ conterebam molas iniqui et de dentibus illius auferebam praedam

¹ pepigi foedus cum oculis meis ut ne cogitarem quidem de virgine ² quam enim partem haberet Deus in me desuper et hereditatem Omnipotens de excelsis ³ numquid non perditio est iniquo et alienatio operantibus iniustitiam ⁴ nonne ipse considerat vias meas et cunctos gressus meos dinumerat ⁵ si ambulavi in vanitate et festinavit in dolo pes meus ⁶ adpendat me in statera iusta et sciat Deus simplicitatem meam ⁷ si declinavit gressus meus de via et si secutum est oculos meos cor meum et in manibus meis adhesit macula ⁸ seram et alius comedat et progenies mea eradicetur ⁹ si deceptum est cor meum super mulierem et si ad ostium amici mei insidiatus sum ¹⁰ scortum sit alteri uxor mea et super illam incurventur alii ¹¹ hoc enim nefas est et iniquitas maxima ¹² ignis est usque ad perditionem devorans et omnia eradicans genimina ¹³ si contempsi subire iudicium cum servo meo et ancillae meae cum disceptarent adversum me ¹⁴ quid enim faciam cum surrexerit ad iudicandum Deus et cum quaesierit quid respondebo illi ¹⁵ numquid non in utero fecit me qui et illum operatus est et formavit in vulva unus ¹⁶ si negavi quod volebant pauperibus et oculos viduae expectare feci ¹⁷ si comedi buccellam meam solus et non comedit pupillus ex ea ¹⁸ quia ab infantia mea crevit mecum miseratio et de utero matris meae egressa est mecum ¹⁹ si despexi pereuntem eo quod non habuerit indumentum et absque operimento pauperem ²⁰ si non benedixerunt mihi latera eius et de velleribus ovium mearum calefactus est ²¹ si levavi super pupillum manum meam etiam cum viderem me in porta superiorem ²² umerus meus a iunctura sua cadat et brachium meum cum suis ossibus confringatur ²³ semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum et pondus eius ferre non potui ²⁴ si putavi aurum robur meum et obrizae dixi fiducia mea ²⁵ si laetatus sum super multis divitiis meis et quia plurima repperit manus mea ²⁶ si vidi solem cum fulgeret et lunam incedentem clare ²⁷ et lactatum est in abscondito cor meum et osculatus sum manum meam ore meo ²⁸ quae est iniquitas maxima et negatio contra Deum altissimum ²⁹ si gavisus sum ad ruinam eius qui me oderat et exultavi quod invenisset eum malum ³⁰ non enim dedi ad peccandum guttur meum ut expeterem maledicens animam eius ³¹ si non dixerunt viri tabernaculi mei quis det de carnibus eius ut saturemur ³² foris non mansit peregrinus ostium meum viatori patuit ³³ si abscondi quasi homo peccatum meum et celavi in sinu meo iniquitatem meam ³⁴ si expavi ad multitudinem nimiam et despectio propinquorum terruit me et non magis tacui nec egressus sum ostium ³⁵ quis mihi tribuat auditorem ut desiderium meum Omnipotens audiat et librum scribat ipse qui iudicat ³⁶ ut in umero meo portem illum et circumdem illum quasi coronam mihi ³⁷ per singulos gradus meos pronuntiabo illum et quasi principi offeram eum ³⁸ si adversum me terra mea clamat et cum ipsa sulci eius deflent ³⁹ si fructus eius comedi absque pecunia et animam agricolarum eius adflixi ⁴⁰ pro frumento oriatur mihi tribulus et pro hordeo spina finita sunt verba Iob

²⁶ Dominus enim erit in latere tuo et custodiet pedem tuum ne capiaris

²⁶ in timore Domini fiducia fortitudinis et filiis eius erit spes

¹³ propter quod succincti lumbos mentis vestrae sobrii perfecte sperate in eam quae offertur vobis gratiam in revelatione Iesu Christi

¹⁷ et si Patrem invocatis eum qui sine acceptione personarum iudicat secundum uniuscuiusque opus in timore incolatus vestri tempore conversamini

²⁰ Deus non proiciet simplicem nec porriget manum malignis

²² unum est quod locutus sum et innocentem et impium ipse consumit ²³ si flagellat occidat semel et non de poenis innocentum rideat

⁷ non aufert a iusto oculos suos et reges in solio conlocat in perpetuum et illi eriguntur

²⁵ nun puer fui siquidem senui et non vidi iustum derelictum neque semen eius quaerens panem

¹⁵ haec quoque vidi in diebus vanitatis meae iustus perit in iustitia sua et impius multo vivit tempore in malitia sua

¹ omnia haec tractavi in corde meo ut curiose intellegerem sunt iusti atque sapientes et opera eorum in manu Dei et tamen nescit homo utrum amore an odio dignus sit ² sed omnia in futuro servantur incerta eo quod universa aeque eveniant iusto et impio bono et malo mundo et inmundo immolanti victimas et sacrificia contemnenti sicut bonus sic et peccator ut periurus ita et ille qui verum deierat

⁴ ut vero viderunt barbari pendentem bestiam de manu eius ad invicem dicebant utique homicida est homo hic qui cum evaserit de mari Ultio non sinit vivere

⁹ novit Dominus pios de temptatione eripere iniquos vero in diem iudicii cruciandos reservare

³⁵ concepit dolorem et peperit iniquitatem et uterus eius praeparat dolos

¹⁴ ecce parturit iniquitatem et concepto dolore peperit mendacium ¹⁵ lacum aperuit et effodit eum et incidet in interitum quem operatus est ¹⁶ revertetur dolor suus in caput eius et super verticem eius iniquitas sua descendet

⁸ qui seminat iniquitatem metet mala et virga irae suae consummabitur

¹⁸ viae tuae et cogitationes tuae fecerunt haec tibi ista malitia tua quia amara quia tetigit cor tuum

⁷ quia ventum seminabunt et turbinem metent culmus stans non est in eis germen non faciet farinam quod si et fecerit alieni comedent eam

¹² seminate vobis in iustitia metite in ore misericordiae innovate vobis novale tempus autem requirendi Dominum cum venerit qui docebit vos iustitiam ¹³ arastis impietatem iniquitatem messuistis comedistis frugem mendacii quia confisus es in viis tuis in multitudine fortium tuorum

⁶ hoc autem qui parce seminat parce et metet et qui seminat in benedictionibus de benedictionibus et metet

⁷ nolite errare Deus non inridetur ⁸ quae enim seminaverit homo haec et metet quoniam qui seminat in carne sua de carne et metet corruptionem qui autem seminat in spiritu de spiritu metet vitam aeternam

⁸ et in spiritu furoris tui congregatae sunt aquae stetit unda fluens congregatae sunt abyssi in medio mari

¹⁰ flavit spiritus tuus et operuit eos mare submersi sunt quasi plumbum in aquis vehementibus

⁷ ecce ego inmittam ei spiritum et audiet nuntium et revertetur in terram suam et deiciam eum gladio in terra sua

¹⁹ repente ventus vehemens inruit a regione deserti et concussit quattuor angulos domus quae corruens oppressit liberos tuos et mortui sunt et effugi ego solus ut nuntiarem tibi

³⁰ non recedet de tenebris ramos eius arefaciet flamma et auferetur spiritu oris sui

¹³ absconde eos in pulvere simul et facies eorum demerge in foveam

¹⁵ et apparuerunt effusiones aquarum et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione tua Domine ab inspiratione spiritus furoris tui

⁴ sed iudicabit in iustitia pauperes et arguet in aequitate pro mansuetis terrae et percutiet terram virga oris sui et spiritu labiorum suorum interficiet impium

³³ praeparata est enim ab heri Thofeth a rege praeparata profunda et dilatata nutrimenta eius ignis et ligna multa flatus Domini sicut torrens sulphuris succendens eam

⁸ et tunc revelabitur ille iniquus quem Dominus Iesus interficiet spiritu oris sui et destruet inlustratione adventus sui

¹⁶ similiter paenitentiam age si quo minus venio tibi cito et pugnabo cum illis in gladio oris mei

¹⁵ porro salvum faciet a gladio oris eorum et de manu violenti pauperem

¹⁷ conterebam molas iniqui et de dentibus illius auferebam praedam

⁷ quia percussisti omnium inimicorum meorum maxillam dentes impiorum confregisti

⁴ exaltare super caelos Deus in omni terra gloria tua

⁶ dissolvantur quasi aquae quae defluent intendet arcum suum donec conterantur

¹⁴ generatio quae pro dentibus gladios habet et commandit molaribus suis ut comedat inopes de terra et pauperes ex hominibus

⁹ catulus leonis Iuda a praeda fili mi ascendisti requiescens accubuisti ut leo et quasi leaena quis suscitabit eum

²⁴ ecce populus ut leaena consurget et quasi leo erigetur non accubabit donec devoret praedam et occisorum sanguinem bibat

⁹ accubans dormivit ut leo et quasi leaena quam suscitare nullus audebit qui benedixerit tibi erit ipse benedictus qui maledixerit in maledictione reputabitur

³ numquid Deus subplantat iudicium et Omnipotens subvertit quod iustum est ⁴ etiam si filii tui peccaverunt ei et dimisit eos in manu iniquitatis suae

¹⁴ si multiplicati fuerint filii eius in gladio erunt et nepotes eius non saturabuntur pane ¹⁵ qui reliqui fuerint ex eo sepelientur in interitu et viduae illius non plorabunt

³⁹ numquid capies leaenae praedam et animam catulorum eius implebis

² ne forte capiat ut leo animam meam laceret et non sit qui eruat

¹⁰ leones indiguerunt et esurierunt quaerentibus autem Dominum non deerit omne bonum

⁷ ascendit leo de cubili suo et praedo gentium se levavit egressus est de loco suo ut ponat terram tuam in desolationem civitates tuae vastabuntur remanentes absque habitatore

¹⁰ post Dominum ambulabunt quasi leo rugiet quia ipse rugiet et formidabunt filii maris

¹⁷ Dominus autem mihi adstitit et confortavit me ut per me praedicatio impleatur et audiant omnes gentes et liberatus sum de ore leonis

¹⁴ ecce haec ex parte dicta sunt viarum eius et cum vix parvam stillam sermonis eius audierimus quis poterit tonitruum magnitudinis illius intueri

¹¹ et tibi Domine misericordia quia tu reddes unicuique secundum opus suum

¹² videmus nunc per speculum in enigmate tunc autem facie ad faciem nunc cognosco ex parte tunc autem cognoscam sicut et cognitus sum

²¹ inmisit ergo Dominus Deus soporem in Adam cumque obdormisset tulit unam de costis eius et replevit carnem pro ea

¹² cumque sol occumberet sopor inruit super Abram et horror magnus et tenebrosus invasit eum

³ venit autem Deus ad Abimelech per somnium noctis et ait ei en morieris propter mulierem quam tulisti habet enim virum

¹² viditque in somnis scalam stantem super terram et cacumen illius tangens caelum angelos quoque Dei ascendentes et descendentes per eam

²⁴ viditque in somnis dicentem sibi Dominum cave ne quicquam aspere loquaris contra Iacob

² audivit eum per visionem nocte vocantem se et dicentem sibi Iacob Iacob cui respondit ecce adsum

⁶ dixit ad eos audite sermones meos si quis fuerit inter vos propheta Domini in visione apparebo ei vel per somnium loquar ad illum

¹⁹ obsecro ut hic maneatis etiam hac nocte et scire queam quid mihi rursum respondeat Dominus ²⁰ venit ergo Deus ad Balaam nocte et ait ei si vocare te venerunt homines isti surge et vade cum eis ita dumtaxat ut quod tibi praecepero facias

¹⁴ semel loquitur Deus et secundo id ipsum non repetit ¹⁵ per somnium in visione nocturna quando inruit sopor super homines et dormiunt in lectulo ¹⁶ tunc aperit aures virorum et erudiens eos instruit disciplinam

¹⁹ tunc Daniheli per visionem nocte mysterium revelatum est et Danihel benedixit Deo caeli

²⁸ sed est Deus in caelo revelans mysteria qui indicavit tibi rex Nabuchodonosor quae ventura sunt novissimis temporibus somnium tuum et visiones capitis tui in cubili tuo huiuscemodi sunt ²⁹ tu rex cogitare coepisti in stratu tuo quid esset futurum post haec et qui revelat mysteria ostendit tibi quae ventura sunt

⁵ somnium vidi quod perterruit me et cogitationes meae in stratu meo et visiones capitis mei conturbaverunt me

¹⁸ cumque loqueretur ad me conlapsus sum pronus in terram et tetigit me et statuit me in gradu meo

⁹ et audivi vocem sermonum eius et audiens iacebam consternatus super faciem meam vultusque meus herebat terrae

¹⁴ terrebis me per somnia et per visiones horrore concuties

¹⁹ increpat quoque per dolorem in lectulo et omnia ossa eius marcescere facit

¹²⁰ horripilavit a timore tuo caro mea et iudicia tua timui

⁵ et dixi vae mihi quia tacui quia vir pollutus labiis ego sum et in medio populi polluta labia habentis ego habito et Regem Dominum exercituum vidi oculis meis

¹¹ et dixit ad me Danihel vir desideriorum intellege verba quae ego loquor ad te et sta in gradu tuo nunc enim sum missus ad te cumque dixisset mihi sermonem istum steti tremens

¹⁶ audivi et conturbatus est venter meus ad vocem contremuerunt labia mea ingrediatur putredo in ossibus meis et subter me scateat ut requiescam in die tribulationis ut ascendam ad populum accinctum nostrum

¹² et Zaccharias turbatus est videns et timor inruit super eum

²⁹ quae cum vidisset turbata est in sermone eius et cogitabat qualis esset ista salutatio

¹⁷ et cum vidissem eum cecidi ad pedes eius tamquam mortuus et posuit dexteram suam super me dicens noli timere ego sum primus et novissimus

⁴ qui tegis aquis cenacula eius qui ponis nubes currum tuum qui ambulas super pinnas venti

⁸ et conteretur tortiones et dolores tenebunt quasi parturiens dolebunt unusquisque ad proximum suum stupebit facies conbustae vultus eorum

³ propterea repleti sunt lumbi mei dolore angustia possedit me sicut angustia parientis corrui cum audirem conturbatus sum cum viderem ⁴ emarcuit cor meum tenebrae stupefecerunt me Babylon dilecta mea posita est mihi in miraculum

²⁶ et videntes eum supra mare ambulantem turbati sunt dicentes quia fantasma est et prae timore clamaverunt

³⁷ conturbati vero et conterriti existimabant se spiritum videre ³⁸ et dixit eis quid turbati estis et cogitationes ascendunt in corda vestra ³⁹ videte manus meas et pedes quia ipse ego sum palpate et videte quia spiritus carnem et ossa non habet sicut me videtis habere

⁷ et ad angelos quidem dicit qui facit angelos suos spiritus et ministros suos flammam ignis

¹⁴ nonne omnes sunt administratorii spiritus in ministerium missi propter eos qui hereditatem capient salutis

¹² et post commotionem ignis non in igne Dominus et post ignem sibilus aurae tenuis

²⁵ absit a te ut rem hanc facias et occidas iustum cum impio fiatque iustus sicut impius non est hoc tuum qui iudicas omnem terram nequaquam facies iudicium

³ numquid Deus subplantat iudicium et Omnipotens subvertit quod iustum est

² vere scio quod ita sit et quod non iustificetur homo conpositus Deo

³⁰ si lotus fuero quasi aquis nivis et fulserint velut mundissimae manus meae ³¹ tamen sordibus intingues me et abominabuntur me vestimenta mea

⁴ quis potest facere mundum de inmundo conceptum semine nonne tu qui solus es

¹⁴ quid est homo ut inmaculatus sit et ut iustus appareat natus de muliere

⁴ numquid iustificari potest homo conparatus Deo aut apparere mundus natus de muliere

² numquid aequa tibi videtur tua cogitatio ut diceres iustior Deo sum

¹⁰ et non dixit ubi est Deus qui fecit me qui dedit carmina in nocte

⁸ numquid irritum facies iudicium meum et condemnabis me ut tu iustificeris

² canticum David Domine exaudi orationem meam ausculta deprecationem meam in veritate tua exaudi me in iustitia tua

¹⁷ fe aperis manus tuas et imples omne animal refectione

²⁰ non est enim homo iustus in terra qui faciat bonum et non peccet

¹ iustus quidem tu es Domine si disputem tecum verumtamen iusta loquar ad te quare via impiorum prosperatur bene est omnibus qui praevaricantur et inique agunt

⁹ pravum est cor omnium et inscrutabile quis cognoscet illud

²⁰ dicebat autem quoniam quae de homine exeunt illa communicant hominem ²¹ ab intus enim de corde hominum cogitationes malae procedunt adulteria fornicationes homicidia ²² furta avaritiae nequitiae dolus inpudicitia oculus malus blasphemia superbia stultitia ²³ omnia haec mala ab intus procedunt et communicant hominem

⁵ secundum duritiam autem tuam et inpaenitens cor thesaurizas tibi iram in die irae et revelationis iusti iudicii Dei

⁴ est autem Deus verax omnis autem homo mendax sicut scriptum est ut iustificeris in sermonibus tuis et vincas cum iudicaris ⁵ si autem iniquitas nostra iustitiam Dei commendat quid dicemus numquid iniquus Deus qui infert iram secundum hominem dico ⁶ absit alioquin quomodo iudicabit Deus mundum ⁷ si enim veritas Dei in meo mendacio abundavit in gloriam ipsius quid adhuc et ego tamquam peccator iudicor

²⁰ o homo tu quis es qui respondeas Deo numquid dicit figmentum ei qui se finxit quid me fecisti sic

³³ o altitudo divitiarum sapientiae et scientiae Dei quam inconprehensibilia sunt iudicia eius et investigabiles viae eius

⁸ et quattuor animalia singula eorum habebant alas senas et in circuitu et intus plena sunt oculis et requiem non habent die et nocte dicentia sanctus sanctus sanctus Dominus Deus omnipotens qui erat et qui est et qui venturus est

¹⁵ ecce inter sanctos eius nemo inmutabilis et caeli non sunt mundi in conspectu eius ¹⁶ quanto magis abominabilis et inutilis homo qui bibit quasi aquas iniquitatem

⁵ ecce etiam luna non splendet et stellae non sunt mundae in conspectu eius ⁶ quanto magis homo putredo et filius hominis vermis

²⁰ Dominus in caelo stabilivit thronum suum et regnum illius omnium dominatur ²¹ benedicite Domino angeli eius fortes robore facientes verbum eius oboedientes voci sermonis eius

² seraphin stabant super illud sex alae uni et sex alae alteri duabus velabant faciem eius et duabus velabant pedes eius et duabus volabant ³ et clamabant alter ad alterum et dicebant sanctus sanctus sanctus Dominus exercituum plena est omnis terra gloria eius

⁴ si enim Deus angelis peccantibus non pepercit sed rudentibus inferni detractos in tartarum tradidit in iudicium cruciatos reservari

⁶ angelos vero qui non servaverunt suum principatum sed dereliquerunt suum domicilium in iudicium magni diei vinculis aeternis sub caligine reservavit

⁷ formavit igitur Dominus Deus hominem de limo terrae et inspiravit in faciem eius spiraculum vitae et factus est homo in animam viventem

¹⁹ in sudore vultus tui vesceris pane donec revertaris in terram de qua sumptus es quia pulvis es et in pulverem reverteris

²⁷ respondens Abraham ait quia semel coepi loquar ad Dominum meum cum sim pulvis et cinis

⁹ memento quaeso quod sicut lutum feceris me et in pulverem reduces me

¹² memoria vestra conparabitur cineri et redigentur in lutum cervices vestrae

²⁸ qui quasi putredo consumendus sum et quasi vestimentum quod comeditur a tinea

² quasi flos egreditur et conteritur et fugit velut umbra et numquam in eodem statu permanet

¹⁶ qui sublati sunt ante tempus suum et fluvius subvertit fundamentum eorum

⁶ ecce et me sicut et te fecit Deus et de eodem luto ego quoque formatus sum

¹¹ a contentione manus tuae ego consumptus sum in increpationibus pro iniquitate corripuisti virum et posuisti quasi tineam desiderabilia eius verumtamen vanitas omnis homo semper

⁵ percutiente te eos somnium erunt ⁶ mane quasi herba pertransiens mane floruit et abiit ad vesperam conteretur atque siccabitur ⁷ consumpti enim sumus in furore tuo et in indignatione tua conturbati sumus

¹⁵ ipse enim novit plasmationem nostram recordatus est quia pulvis sumus ¹⁶ homo quasi herba dies eius sicut flos agri sic florebit

⁴ egredietur spiritus eius et revertetur in humum suam in die illa peribunt cogitationes eius

⁷ et revertatur pulvis in terram suam unde erat et spiritus redeat ad Deum qui dedit illum

⁷ habemus autem thesaurum istum in vasis fictilibus ut sublimitas sit virtutis Dei et non ex nobis

¹ scimus enim quoniam si terrestris domus nostra huius habitationis dissolvatur quod aedificationem ex Deo habeamus domum non manufactam aeternam in caelis

²⁴ quia omnis caro ut faenum et omnis gloria eius tamquam flos faeni exaruit faenum et flos decidit

⁶ pugnabit enim gens contra gentem et civitas contra civitatem quia Dominus conturbabit eos in omni angustia

²⁰ triginta duum annorum fuit cum regnare coepisset et octo annis regnavit in Hierusalem ambulavitque non recte et sepelierunt eum in civitate David verumtamen non in sepulchro regum

¹⁴ putasne mortuus homo rursum vivet cunctis diebus quibus nunc milito expecto donec veniat inmutatio mea

²⁰ roborasti eum paululum ut in perpetuum pertransiret inmutabis faciem eius et emittes eum

²² ecce enim breves anni transeunt et semitam per quam non revertar ambulo

¹⁷ memoria illius pereat de terra et non celebretur nomen eius in plateis

⁷ quasi sterquilinium in fine perdetur et qui eum viderant dicent ubi est

³⁶ et transivi et ecce non erat et quaesivi eum et non est inventus

¹³ parce mihi ut rideam antequam vadam et non subsistam

⁵ percutiente te eos somnium erunt ⁶ mane quasi herba pertransiens mane floruit et abiit ad vesperam conteretur atque siccabitur

⁷ germinaverunt impii quasi faenum et floruerunt omnes qui operantur iniquitatem ut contererentur usque in sempiternum

⁷ memoria iusti cum laudibus et nomen impiorum putrescet

¹² generatio mea ablata est et convoluta est a me quasi tabernaculum pastorum praecisa est velut a texente vita mea dum adhuc ordirer succidit me de mane usque ad vesperam finies me ¹³ sperabam usque ad mane quasi leo sic contrivit omnia ossa mea de mane usque ad vesperam finies me

²² qui oderunt te induentur confusione et tabernaculum impiorum non subsistet

²¹ haec sunt ergo tabernacula iniqui et iste locus eius qui ignorat Deum

¹² si autem non audierint transibunt per gladium et consumentur in stultitia

⁵ ecce breves posuisti dies meos et vita mea quasi non sit in conspectu tuo omnia enim vanitas omnis homo stans semper

¹⁴ quasi grex in inferno positi sunt mors pascet eos et subicient eos recti in matutino et figura eorum conteretur in inferno post habitaculum suum

²⁰ homo cum in honore esset non intellexit conparavit se iumentis et silebitur

³ in filio hominis cui non est salus ⁴ egredietur spiritus eius et revertetur in humum suam in die illa peribunt cogitationes eius

²² quiescite ergo ab homine cuius spiritus in naribus eius quia excelsus reputatus est ipse

¹⁶ qui te viderint ad te inclinabuntur teque prospicient numquid iste est vir qui conturbavit terram qui concussit regna

²⁰ dixit autem illi Deus stulte hac nocte animam tuam repetunt a te quae autem parasti cuius erunt

²² factum est autem ut moreretur mendicus et portaretur ab angelis in sinum Abrahae mortuus est autem et dives et sepultus est in inferno ²³ elevans oculos suos cum esset in tormentis videbat Abraham a longe et Lazarum in sinu eius

¹¹ exortus est enim sol cum ardore et arefecit faenum et flos eius decidit et decor vultus eius deperiit ita et dives in itineribus suis marcescet