Bible verses about "investment" | Clementine_Vulgate

¹³ { sed cum facis convivium, voca pauperes, debiles, claudos, et cæcos:} ¹⁴ { et beatus eris, quia non habent retribuere tibi: retribuetur enim tibi in resurrectione justorum.}

¹ [Parabolæ Salomonis, filii David, regis Israël, ² ad sciendam sapientiam et disciplinam; ³ ad intelligenda verba prudentiæ, et suscipiendam eruditionem doctrinæ, justitiam, et judicium, et æquitatem: ⁴ ut detur parvulis astutia, adolescenti scientia et intellectus. ⁵ Audiens sapiens, sapientior erit, et intelligens gubernacula possidebit. ⁶ Animadvertet parabolam et interpretationem, verba sapientum et ænigmata eorum. ⁷ Timor Domini principium sapientiæ; sapientiam atque doctrinam stulti despiciunt.] ⁸ [Audi, fili mi, disciplinam patris tui, et ne dimittas legem matris tuæ: ⁹ ut addatur gratia capiti tuo, et torques collo tuo. ¹⁰ Fili mi, si te lactaverint peccatores, ne acquiescas eis. ¹¹ Si dixerint: Veni nobiscum, insidiemur sanguini; abscondamus tendiculas contra insontem frustra; ¹² deglutiamus eum sicut infernus viventem, et integrum quasi descendentem in lacum; ¹³ omnem pretiosam substantiam reperiemus; implebimus domos nostras spoliis: ¹⁴ sortem mitte nobiscum, marsupium unum sit omnium nostrum: ¹⁵ fili mi, ne ambules cum eis; prohibe pedem tuum a semitis eorum: ¹⁶ pedes enim illorum ad malum currunt, et festinant ut effundant sanguinem. ¹⁷ Frustra autem jacitur rete ante oculos pennatorum. ¹⁸ Ipsi quoque contra sanguinem suum insidiantur, et moliuntur fraudes contra animas suas. ¹⁹ Sic semitæ omnis avari: animas possidentium rapiunt.] ²⁰ [Sapientia foris prædicat; in plateis dat vocem suam: ²¹ in capite turbarum clamitat; in foribus portarum urbis profert verba sua, dicens: ²² Usquequo, parvuli, diligitis infantiam, et stulti ea quæ sibi sunt noxia cupient, et imprudentes odibunt scientiam? ²³ convertimini ad correptionem meam. En proferam vobis spiritum meum, et ostendam vobis verba mea. ²⁴ Quia vocavi, et renuistis; extendi manum meam, et non fuit qui aspiceret: ²⁵ despexistis omne consilium meum, et increpationes meas neglexistis. ²⁶ Ego quoque in interitu vestro ridebo, et subsannabo cum vobis id quod timebatis advenerit. ²⁷ Cum irruerit repentina calamitas, et interitus quasi tempestas ingruerit; quando venerit super vos tribulatio et angustia: ²⁸ tunc invocabunt me, et non exaudiam; mane consurgent, et non invenient me: ²⁹ eo quod exosam habuerint disciplinam, et timorem Domini non susceperint, ³⁰ nec acquieverint consilio meo, et detraxerint universæ correptioni meæ. ³¹ Comedent igitur fructus viæ suæ, suisque consiliis saturabuntur. ³² Aversio parvulorum interficiet eos, et prosperitas stultorum perdet illos. ³³ Qui autem me audierit, absque terrore requiescet, et abundantia perfruetur, timore malorum sublato.]

¹⁵ Sollicite cura teipsum probabilem exhibere Deo, operarium inconfusibilem, recte tractantem verbum veritatis.

²³ Quando ingressi fueritis terram, et plantaveritis in ea ligna pomifera, auferetis præputia eorum: poma, quæ germinant, immunda erunt vobis, nec edetis ex eis. ²⁴ Quarto autem anno omnis fructus eorum sanctificabitur, laudabilis Domino. ²⁵ Quinto autem anno comedetis fructus, congregantes poma, quæ proferunt. Ego Dominus Deus vester.

⁸ Non recedat volumen legis hujus ab ore tuo: sed meditaberis in eo diebus ac noctibus, ut custodias et facias omnia quæ scripta sunt in eo: tunc diriges viam tuam, et intelliges eam.

¹⁷ Qui habuerit substantiam hujus mundi, et viderit fratrem suum necessitatem habere, et clauserit viscera sua ab eo: quomodo caritas Dei manet in eo?

¹⁵ Nolite diligere mundum, neque ea quæ in mundo sunt. Si quis diligit mundum, non est caritas Patris in eo: ¹⁶ quoniam omne quod est in mundo, concupiscentia carnis est, et concupiscentia oculorum, et superbia vitæ: quæ non est ex Patre, sed ex mundo est. ¹⁷ Et mundus transit, et concupiscentia ejus: qui autem facit voluntatem Dei manet in æternum.

⁴ Et omnino indigens et mendicus non erit inter vos: ut benedicat tibi Dominus Deus tuus in terra, quam traditurus est tibi in possessionem.

³⁸ { Date, et dabitur vobis: mensuram bonam, et confertam, et coagitatam, et supereffluentem dabunt in sinum vestrum. Eadem quippe mensura, qua mensi fueritis, remetietur vobis.}

³⁵ { Omnia ostendi vobis, quoniam sic laborantes, oportet suscipere infirmos ac meminisse verbi Domini Jesu: quoniam ipse dixit: Beatius est magis dare, quam accipere.}

⁶ Hoc autem dico: qui parce seminat, parce et metet: et qui seminat in benedictionibus, de benedictionibus et metet.

²⁰ { Thesaurizate autem vobis thesauros in cælo, ubi neque ærugo, neque tinea demolitur, et ubi fures non effodiunt, nec furantur.}

³³ { Vendite quæ possidetis, et date eleemosynam. Facite vobis sacculos, qui non veterascunt, thesaurum non deficientem in cælis: quo fur non appropriat, neque tinea corrumpit.} ³⁴ { Ubi enim thesaurus vester est, ibi et cor vestrum erit.}

⁷ Dives pauperibus imperat, et qui accipit mutuum servus est fœnerantis.

¹ [Mitte panem tuum super transeuntes aquas, quia post tempora multa invenies illum. ² Da partem septem necnon et octo, quia ignoras quid futurum sit mali super terram. ³ Si repletæ fuerint nubes, imbrem super terram effundent. Si ceciderit lignum ad austrum aut ad aquilonem, in quocumque loco ceciderit, ibi erit. ⁴ Qui observat ventum non seminat; et qui considerat nubes numquam metet. ⁵ Quomodo ignoras quæ sit via spiritus, et qua ratione compingantur ossa in ventre prægnantis, sic nescis opera Dei, qui fabricator est omnium. ⁶ Mane semina semen tuum, et vespere ne cesset manus tua: quia nescis quid magis oriatur, hoc aut illud; et si utrumque simul, melius erit.]