Bible verses about "destruction" | PBG

¹ Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego, ² Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych; ³ Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości; ⁴ Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności. ⁵ Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie, ⁶ Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich. ⁷ Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą. ⁸ Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej. ⁹ Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej. ¹⁰ Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj. ¹¹ Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny; ¹² Pożremyż ich żywo, jako grób, a całkiem, jako zstępujących w dół; ¹³ Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią; ¹⁴ Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy. ¹⁵ Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich. ¹⁶ Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi. ¹⁷ Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego: ¹⁸ Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję. ¹⁹ Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera. ²⁰ Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje. ²¹ W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc: ²² Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie? ²³ Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje. ²⁴ Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał; ²⁵ Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć; ²⁶ Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie. ²⁷ Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie; ²⁸ Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię. ²⁹ Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie, ³⁰ Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją: ³¹ Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą. ³² Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich. ³³ Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.

¹⁰ Ciernie wasze pierwej niż wypuszczą tarny swoje, za zielona w gniewie Bożym jako wichrem porwane będą.

² Obłok i ciemność około niego; sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy jego. ³ Ogień przed obliczem jego idzie, a zapala w około nieprzyjaciół jego. ⁴ Błyskawice jego oświecają okrąg świata, co widząc ziemia zadrżała. ⁵ Góry jako wosk rozpływają się przed obliczem Pańskiem, przed obliczem Pana wszystkiej ziemi. ⁶ Niebiosa opowiadają sprawiedliwość jego, a wszystkie narody oglądają chwałę jego. ⁷ Niechże będą zawstydzeni wszyscy, którzy służą obrazom, którzy się chlubią w bałwanach; kłaniajcież mu się wszyscy bogowie.

⁹ Bo którzy chcą bogatymi być, wpadają w pokuszenie i w sidło, i w wiele głupich i szkodliwych pożądliwości, które pogrążają ludzi na zatracenie i zginienie.

¹⁹ Których koniec jest zatracenie, których Bóg jest brzuch, a chwała w hańbie ich, którzy się o rzeczy ziemskie starają.

¹⁶ Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.

²⁸ A nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą; ale raczej bójcie się tego, który może i duszę i ciało zatracić w piekielnym ogniu.

¹³ Wchodźcie przez ciasną bramę; albowiem przestronna jest brama i szeroka droga, która prowadzi na zatracenie, a wiele ich jest, którzy przez nię wchodzą. ¹⁴ A ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do żywota; a mało ich jest, którzy ją znajdują.