Bible verses about "virtue" | PBG

¹ Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego, ² Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych; ³ Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości; ⁴ Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności. ⁵ Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie, ⁶ Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich. ⁷ Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą. ⁸ Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej. ⁹ Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej. ¹⁰ Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj. ¹¹ Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny; ¹² Pożremyż ich żywo, jako grób, a całkiem, jako zstępujących w dół; ¹³ Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią; ¹⁴ Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy. ¹⁵ Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich. ¹⁶ Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi. ¹⁷ Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego: ¹⁸ Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję. ¹⁹ Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera. ²⁰ Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje. ²¹ W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc: ²² Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie? ²³ Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje. ²⁴ Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał; ²⁵ Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć; ²⁶ Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie. ²⁷ Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie; ²⁸ Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię. ²⁹ Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie, ³⁰ Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją: ³¹ Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą. ³² Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich. ³³ Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.

³⁶ Nauczycielu! które jest największe przykazanie w zakonie? ³⁷ A Jezus mu rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej myśli twojej. ³⁸ To jest pierwsze i największe przykazanie. ³⁹ A wtóre podobne jest temuż: Będziesz miłował bliźniego twego, jako samego siebie.

¹⁵ A jeźliby zgrzeszył przeciwko tobie brat twój, idź, strofuj go między tobą i onym samym: jeźli cię usłucha, pozyskałeś brata twego. ¹⁶ Ale jeźli cię nie usłucha, przybierz do siebie jeszcze jednego albo dwóch, aby w uściech dwóch albo trzech świadków stanęło każde słowo. ¹⁷ A jeźliby ich nie usłuchał, powiedz zborowi; a jeźliby zboru nie usłuchał, niech ci będzie jako poganin i celnik.

¹⁷ A tak jeźli kto jest w Chrystusie, nowem jest stworzeniem; stare rzeczy przeminęły, oto się wszystkie nowemi stały. ¹⁸ A to wszystko z Boga jest, który nas z samym sobą pojednał przez Jezusa Chrystusa i dał nam usługiwanie tego pojednania, ¹⁹ Ponieważ Bóg był w Chrystusie, świat z samym sobą jednając, nie przyczytując im upadków ich, i położył w nas to słowo pojednania: ²⁰ Przetoż na miejscu Chrystusowem poselstwo sprawujemy, jakoby was Bóg upominał przez nas, prosimy na miejscu Chrystusowem, jednajcie się z Bogiem; ²¹ Albowiem on tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy się my stali sprawiedliwością Bożą w nim.

¹ Przetoż pomagając mu, napominamy was, abyście nadaremno łaski Bożej nie przyjmowali. ² (Bo mówi Bóg: Czasu przyjemnego wysłuchałem cię, a w dzień zbawienia poratowałem cię; oto teraz dzień przyjemny, oto teraz dzień zbawienia.)

³⁰ Albowiem znamy tego, który powiedział: Mnie pomsta, Ja oddam, mówi Pan; i zasię: Pan sądzić będzie lud swój.

²² Gładsze niż masło były słowa ust jego, ale walka w sercu jego: a mię kciejsze słowa jego niż olej, wszakże były jako miecze dobyte:

¹ Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni; ² Albowiem jakim sądem sądzicie, takim sądzeni będziecie, i jaką miarą mierzycie, taką wam odmierzono będzie.

¹³ Znaszając jedni drugich i odpuszczając sobie wzajemnie, jeźli ma kto przeciw komu skargę: jako i Chrystus odpuścił wam, tak i wy.

¹¹ Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie. ¹² Dobrze mu czyni,a nie źle, po wszystkie dni żywota swego. ¹³ Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi. ¹⁴ Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję. ¹⁵ I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym. ¹⁶ Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice. ¹⁷ Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje. ¹⁸ Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej. ¹⁹ Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono. ²⁰ Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.

⁹ Kto chodzi w szczerości, chodzi bezpiecznie; ale kto jest przewrotnym w drogach swoich, wyjawion będzie.

² Ze wszelaką pokorą i cichością, i z nieskwapliwością, znosząc jedni drugich w miłości,

⁵ Ku temu tedy samemu wszelkiej pilności przykładając, przydajcie do wiary waszej cnotę, a do cnoty umiejętność; ⁶ A do umiejętności powściągliwość, a do powściągliwości cierpliwość, a do cierpliwości pobożność; ⁷ A do pobożności braterską miłość, a do miłości braterskiej łaskę. ⁸ Albowiem gdy to będzie przy was, a obficie będzie, nie próżnymi, ani niepożytecznymi wystawi was w znajomości Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

⁸ A dalej mówiąc, bracia, cokolwiek jest prawdziwego, cokolwiek poczciwego, cokolwiek sprawiedliwego, cokolwiek czystego, cokolwiek przyjemnego, cokolwiek chwalebnego, jeźli która cnota i jeźli która chwała, o tem przemyślajcie.

⁵ Ku temu tedy samemu wszelkiej pilności przykładając, przydajcie do wiary waszej cnotę, a do cnoty umiejętność;