PBG(i)
16 Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
17 Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
18 Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
19 Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.
20 Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.
21 Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.
22 Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
23 Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
24 Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.