Psalms 22:18-30:12 Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.

PBG⁽ⁱ⁾ ¹⁸ Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się. ¹⁹ Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali. ²⁰ Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz. ²¹ Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję. ²² Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię. ²³ Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę. ²⁴ Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie. ²⁵ Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go. ²⁶ O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją. ²⁷ Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki. ²⁸ Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów. ²⁹ Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami. ³⁰ Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą. ³¹ Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku. Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał. ²³ ¹ Psalm Dawidowy. Pan jest pasterzem moim, na niczem mi nie zejdzie. ² Na paszach zielonych postawił mię; a do wód cichych prowadzi mię. ³ Duszę moję posila: prowadzi mię ścieszkami sprawiedliwości dla imienia swego. ⁴ Choćbym też chodził w dolinie cienia śmierci, nie będę się bał złego, albowiemeś ty ze mną; laska twoja, i kij twój, te mię cieszą. ⁵ Przed obliczem mojem gotujesz stół przeciwko nieprzyjaciołom moim; pomazałeś olejkiem głowę moję, kubek mój jest opływający. ⁶ Nadto dobrodziejstwo i miłosierdzie twe pójdą za mną po wszystkie dni żywota mego, a będę mieszkał w domu Pańskim na długie czasy. ²⁴ ¹ Psalm Dawidowy. Pańska jest ziemia, i napełnienie jej, okrąg ziemi, i którzy mieszkają na nim. ² Bo on na morzu ugruntował ją, a na rzekach utwierdził ją. ³ Któż wstąpi na górę Pańską? a kto stanie na miejscu świętem jego? ⁴ Człowiek niewinnych rąk i czystego serca, który nie skłania ku marności duszy swej, a nie przysięga zdradliwie. ⁵ Ten weźmie błogosławieństwo od Pana, i sprawiedliwość od Boga zbawiciela swego. ⁶ Tenci jest naród szukających go, szukających oblicza twego, Boże Jakóbowy! Sela. ⁷ Podnieścież, o bramy! wierzchy wasze; podnieście się, wy bramy wieczne! aby wszedł król chwały! ⁸ Któryż to jest król chwały? Pan mocny i możny, Pan mocny w boju. ⁹ Podnieścież, o bramy! wierzchy wasze; podnieście się, wy bramy wieczne! aby wszedł król chwały. ¹⁰ Który to jest król chwały? Pan zastępów, tenci jest król chwały. Sela. ²⁵ ¹ Psalm Dawidowy. Do ciebie, Panie! duszę moję podnoszę. ² Boże mój! w tobie ufam; niech nie będę zawstydzony, niech się nie weselą nieprzyjaciele moi ze mnie. ³ A tak wszyscy, którzy oczekują ciebie, nie będą zawstydzeni; zawstydzeni będą bez przyczyny nieprawość czyniący. ⁴ Panie! daj mi poznać drogi twe, ścieżek twoich naucz mię. ⁵ Daj, abym chodził w prawdzie twojej, i naucz mię; boś ty jest Bóg zbawienia mego; ciebie oczekuję dnia każdego. ⁶ Wspomnij na litości twoje, Panie! i na miłosierdzia twoje, które są od wieku. ⁷ Grzechów młodości mojej, i przestępstw moich nie racz pamiętać; według miłosierdzia twego wspomnij na mię, dla dobroci twojej, Panie! ⁸ Dobry i prawy jest Pan; przetoż drogi naucza grzeszników. ⁹ Poprowadzi cichych w sądzie, a nauczy pokornych drogi swojej. ¹⁰ Wszystkie ścieżki Pańskie są miłosierdzie i prawda tym, którzy strzegą przymierza jego, i świadectwa jego. ¹¹ Panie! dla imienia twego odpuść nieprawość moję, bo wielka jest. ¹² Jestże człowiek, co się boi Pana? Nauczy go drogi, którąby miał obrać. ¹³ Dusza jego w dobrem przemieszkiwać będzie, a nasienie jego odziedziczy ziemię. ¹⁴ Tajemnica Pańska objawiona jest tym, którzy się go boją, a przymierze swoje oznajmuje im. ¹⁵ Oczy moje ustawicznie patrzą na Pana; albowiem on wywodzi z sieci nogi moje. ¹⁶ Wejrzyjże na mię, a zmiłuj się nademną; bom jest nędzny i opuszczony. ¹⁷ Utrapienia serca mego rozmnożyły się; z ucisków moich wywiedź mię. ¹⁸ Obacz udręczenie moje, i pracę moję, a odpuść wszystkie grzechy moje. ¹⁹ Obacz nieprzyjaciół moich, jako się rozmnożyli, a mają mię niesłusznie w nienawiści. ²⁰ Strzeż duszy mojej, a wyrwij mię, abym nie był pohańbiony; bo w tobie nadzieję mam. ²¹ Niewinność i szczerość niech mię strzegą; bom na cię oczekiwał. ²² O Boże! wybawże Izraela ze wszystkich ucisków jego. ²⁶ ¹ Psalm Dawidowy. Sądź mię, Panie! Boć ja w niewinności mojej chodzę, a w Panu ufając, nie zachwieję się. ² Spróbuj mię, Panie! i doświadcz mię: wypław ogniem nerki moje i serce moje. ³ Albowiem miłosierdzie twoje jest przed oczyma mojemi, a będę chodził w prawdzie twojej. ⁴ Nie zasiadałem z ludźmi kłamliwymi a z obłudnikami nie kumałem się. ⁵ Nienawidziałem zgromadzenia złośników, a z niepobożnymi nie zasiadałem. ⁶ Umyłem w niewinności ręce moje, a obchodzę w około ołtarz twój, Panie! ⁷ Abym ci oddawał chwałę głośną, a opowiadał wszystkie cuda twoje. ⁸ Panie! umiłowałem mieszkanie domu twego, i miejsce przybytku chwały twojej. ⁹ Nie zagarniajże z grzesznikami duszy mojej, ani z mężami krwawymi żywota mojego. ¹⁰ W których rękach jest przewrotność, a prawica ich pełna podarków. ¹¹ Ale ja w niewinności mojej chodzę: odkupże mię, a zmiłuj się nademną. ¹² Noga moja stanęła na równinie; w zgromadzeniach będę błogosławił Pana. ²⁷ ¹ Psalm Dawidowy. Pan jest światłością moją, i zbawieniem mojem, kogóż się bać będę? Pan jest mocą żywota mego, kogóż się mam lękać? ² Gdy się zbiorą przeciwko mnie złośnicy, aby pożarli ciało moje; przeciwnicy moi, i nieprzyjaciele moi sami się potknęli i upadli. ³ Przetoż choćby wojsko przeciwko mnie stanęło, nie ulęknie się serce moje; choćby powstała przeciwko mnie wojna, przecież ja w tym ufam. ⁴ O jednem rzecz prosił Pana, i tej szukać będę; abym mieszkał w domu Pańskim po wszystkie dni żywota mego, a żebym oglądał wdzięczność Pańską, i dowiadywał się w kościele jego. ⁵ Bo mię skryje w dzień zły w przybytku swoim; zachowa mię w skrytości namiotu swego, a na skale wywyższy mię. ⁶ A tak wywyższona będzie głowa moja nad nieprzyjaciołmi moimi, którzy są około mnie; i będę ofiarował w przybytku jego ofiary wykrzykania; będę śpiewał i chwały oddawał Panu. ⁷ Wysłuchaj, Panie! głos mój, kiedy wołam, a zmiłuj się nademną, i wysłuchaj mię. ⁸ O tobie przemyśla serce moje, któryś rzekł: Szukajcie twarzy mojej; przetoż twarzy twojej, Panie! szukać będę. ⁹ Nie ukrywajże twarzy twojej przedemną, ani odrzucaj w gniewie sługi twego; tyś bywał ratunkiem moim, nie opuszczajże mię, ani mię odstępuj, Boże zbawienia mego. ¹⁰ Choć ojciec mój, i matka moja opuścili mię, wszakże Pan przyjął mię. ¹¹ Naucz mię, Panie! drogi twojej, a prowadź mnie ścieżką dla tych, którzy mię podstrzegają. ¹² Niepodawajże mię na wolę nieprzyjaciół moich; albowiemci powstali przeciwko mnie świadkowie fałszywi, i ten, który tchnie okrucieństwem. ¹³ Bym był nie wierzył, że mam oglądać dobroć Pańską w ziemi żyjących, źleby o mnie było. ¹⁴ Oczekujże Pana, zmacniaj się, a on utwierdzi serce twoje; przetoż oczekuj Pana. ²⁸ ¹ Psalm Dawidowy. Do ciebie, Panie! wołam, skało moja! nie milcz na wołanie moje, bym snać, jeźli mi się nie ozwiesz, nie stał się podobnym zstępującym do grobu. ² Wysłuchajże głos próśb moich, gdy wołam do ciebie, gdy podnoszę ręce moje do świątnicy świętej twojej. ³ Nie zagarniaj mię z niezbożnymi, i z czyniącymi nieprawość, którzy mówią o pokoju z bliźnimi swymi a myślą złe w sercach swoich. ⁴ Oddajże im według spraw ich i według złych uczynków ich; według pracy rąk ich oddaj im, oddaj im zapłatę ich. ⁵ Albowiem nie zrozumiewają spraw Pańskich, ani uczynków rąk jego; przetoż ich popsuje, a nie pobuduje ich. ⁶ Błogosławiony Pan; albowiem wysłuchał głos próśb moich. ⁷ Pan jest mocą moją i tarczą moją, w nim, nadzieję ma serce moje, a jestem poratowany; przetoż się rozweseliło serce moje, a pieśnią moją chwalić go będę. ⁸ Pan jest mocą swych, i mocą zbawienia pomazańca swego on jest. ⁹ Zbaw lud twój, Panie! a błogosław dziedzictwu twemu, i paś ich, i wywyższaj aż na wieki. ²⁹ ¹ Psalm Dawidowy. Oddawajcie Panu synowie mocarzów, oddawajcie Panu chwałę i moc. ² Oddawajcie Panu chwałę imienia jego; kłaniajcie się Panu w ozdobie świętobliwości. ³ Głos Pański nad wodami; Bóg chwalebny wzbudza gromy, Pan nad wodami wielkiemi. ⁴ Głos Pański mocny, głos Pański wielmożny, ⁵ Głos Pański cedry łamie; kruszy Pan cedry Libańskie, ⁶ I czyni, że skaczą jako cielęta; Liban i Syryjon jako młody jednorożec. ⁷ Głos Pański krzesze płomień ognisty. ⁸ Na głos Pański z bólem pustynia rodzą; z bólem rodzi na głos Pański pustynai Kades. ⁹ Na głos Pański z bólem rodzą łanie, i odkrywają się lasy; ale w kościele swym opowiada wszystkę chwałę swoję. ¹⁰ Pan nad potopem siedział, i będzie siedział Pan, będąc królem na wieki. ¹¹ Pan doda mocy ludowi swojemu; Pan będzie błogosławił ludowi swemu w pokoju. ³⁰ ¹ Psalm pieśni przy poświęceniu domu Dwidowego. ² Panie! wywyższać cię będę; albowiem wywyższyłeś mię, a nie dałeś pociechy nieprzyjaciołom moim ze mnie. ³ Panie, Boże mój! wołałem do ciebie, a uzdrowiłeś mię. ⁴ Panie! wywiodłeś z piekła duszę moję; zachowałeś mię przy żywocie, abym nie zstąpił do grobu. ⁵ Śpiewajcież Panu święci jego, a wysłuchajcie pamiątkę świętobliwości jego. ⁶ Albowiem prędko przemija gniew jego, ale po wszystek żywot trwa dobra wola jego; z wieczora bywa płacz, ale z poranku wesele. ⁷ Rzekłem w szczęściu swojem: Nie będę poruszony na wieki. ⁸ Albowiem ty, Panie! według woli twojej umocniłeś był górę moję mocą; ale skoroś ukrył oblicze swoje, strwożyłem się; ⁹ I wołałem do ciebie, Panie! a Panum się modlił, mówiąc: ¹⁰ Co za pożytek ze krwi mojej, gdybym zstąpił do dołu? Izali cię proch chwalić będzie? Iazali opowie prawdę twoję? ¹¹ Wysłuchajże, Panie! a zmiłuj się nademną; Panie! bądź pomocnikiem moim. ¹² Tedyś odmienił płacz mój w pląsanie; zdjąłeś ze mnie wór mój, a przepasałeś mię radością. Przetoż tobie śpiewać będzie chwała moja, a milczeć nie będzie. Panie, Boże mój! na wieki wysławiać cię będę.