PBG(i)
3 Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.
4 Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.
5 W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.
6 Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.
7 Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.
8 Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.
9 Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.
10 A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,
11 Że mówią:Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?
12 Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.
13 Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.