Job 25 Cross References - Clementine_Vulgate

¹ Respondens autem Baldad Suhites, dixit: ² [Potestas et terror apud eum est, qui facit concordiam in sublimibus suis. ³ Numquid est numerus militum ejus? et super quem non surget lumen illius? ⁴ Numquid justificari potest homo comparatus Deo? aut apparere mundus natus de muliere? ⁵ Ecce luna etiam non splendet, et stellæ non sunt mundæ in conspectu ejus: ⁶ quanto magis homo putredo, et filius hominis vermis?]

¹¹ Tua est, Domine, magnificentia, et potentia, et gloria, atque victoria: et tibi laus: cuncta enim quæ in cælo sunt et in terra, tua sunt: tuum, Domine, regnum, et tu es super omnes principes. ¹² Tuæ divitiæ, et tua est gloria: tu dominaris omnium. In manu tua virtus et potentia: in manu tua magnitudo, et imperium omnium.

² [Vere scio quod ita sit, et quod non justificetur homo compositus Deo. ³ Si voluerit contendere cum eo, non poterit ei respondere unum pro mille. ⁴ Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit? ⁵ Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo. ⁶ Qui commovet terram de loco suo, et columnæ ejus concutiuntur. ⁷ Qui præcipit soli, et non oritur, et stellas claudit quasi sub signaculo. ⁸ Qui extendit cælos solus, et graditur super fluctus maris. ⁹ Qui facit Arcturum et Oriona, et Hyadas et interiora austri. ¹⁰ Qui facit magna, et incomprehensibilia, et mirabilia, quorum non est numerus.

⁵ Ecce gigantes gemunt sub aquis, et qui habitant cum eis. ⁶ Nudus est infernus coram illo, et nullum est operimentum perditioni. ⁷ Qui extendit aquilonem super vacuum, et appendit terram super nihilum. ⁸ Qui ligat aquas in nubibus suis, ut non erumpant pariter deorsum. ⁹ Qui tenet vultum solii sui, et expandit super illud nebulam suam. ¹⁰ Terminum circumdedit aquis, usque dum finiantur lux et tenebræ. ¹¹ Columnæ cæli contremiscunt, et pavent ad nutum ejus. ¹² In fortitudine illius repente maria congregata sunt, et prudentia ejus percussit superbum. ¹³ Spiritus ejus ornavit cælos, et obstetricante manu ejus, eductus est coluber tortuosus. ¹⁴ Ecce hæc ex parte dicta sunt viarum ejus: et cum vix parvam stillam sermonis ejus audierimus, quis poterit tonitruum magnitudinis illius intueri?]

⁹ (40:4) Et si habes brachium sicut Deus? et si voce simili tonas? ¹⁰ (40:5) Circumda tibi decorem, et in sublime erigere, et esto gloriosus, et speciosis induere vestibus. ¹¹ (40:6) Disperge superbos in furore tuo, et respiciens omnem arrogantem humilia. ¹² (40:7) Respice cunctos superbos, et confunde eos, et contere impios in loco suo. ¹³ (40:8) Absconde eos in pulvere simul, et facies eorum demerge in foveam. ¹⁴ (40:9) Et ego confitebor quod salvare te possit dextera tua.

¹ [Jubilate Deo, omnis terra; ² (1b) servite Domino in lætitia. Introite in conspectu ejus in exsultatione. ³ Scitote quoniam Dominus ipse est Deus; ipse fecit nos, et non ipsi nos: populus ejus, et oves pascuæ ejus.

¹⁵ Quia hæc dicit Excelsus, et Sublimis, habitans æternitatem, et sanctum nomen ejus: in excelso et in sancto habitans, et cum contrito et humili spiritu: ut vivificet spiritum humilium, et vivificet cor contritorum.

¹⁹ Creavi fructum labiorum pacem; pacem ei qui longe est et qui prope, dixit Dominus, et sanavi eum.

⁶ Non est similis tui, Domine: magnus es tu, et magnum nomen tuum in fortitudine. ⁷ Quis non timebit te, o Rex gentium? tuum est enim decus: inter cunctos sapientes gentium, et in universis regnis eorum, nullus est similis tui.

^{34 35 36 37}

⁹ { Beati pacifici: quoniam filii Dei vocabuntur.}

¹³ { Et ne nos inducas in tentationem, sed libera nos a malo. Amen.]}

¹⁸ { Et accedens Jesus locutus est eis, dicens: Data est mihi omnis potestas in cælo et in terra:}

¹⁸ Omnia autem ex Deo, qui nos reconciliavit sibi per Christum: et dedit nobis ministerium reconciliationis, ¹⁹ quoniam quidem Deus erat in Christo mundum reconcilians sibi, non reputans illis delicta ipsorum, et posuit in nobis verbum reconciliationis. ²⁰ Pro Christo ergo legatione fungimur, tamquam Deo exhortante per nos. Obsecramus pro Christo, reconciliamini Deo. ²¹ Eum, qui non noverat peccatum, pro nobis peccatum fecit, ut nos efficeremur justitia Dei in ipso.

²⁰ quam operatus est in Christo, suscitans illum a mortuis, et constituens ad dexteram suam in cælestibus: ²¹ supra omnem principatum, et potestatem, et virtutem, et dominationem, et omne nomen, quod nominatur non solum in hoc sæculo, sed etiam in futuro.

¹⁶ et reconciliet ambos in uno corpore, Deo per crucem, interficiens inimicitias in semetipso. ¹⁷ Et veniens evangelizavit pacem vobis, qui longe fuistis, et pacem iis, qui prope.

²⁰ et per eum reconciliare omnia in ipsum, pacificans per sanguinem crucis ejus, sive quæ in terris, sive quæ in cælis sunt.

²⁵ soli Deo Salvatori nostro, per Jesum Christum Dominum nostrum, gloria et magnificentia, imperium et potestas ante omne sæculum, et nunc, et in omnia sæcula sæculorum. Amen.

¹⁶ et dicunt montibus, et petris: Cadite super nos, et abscondite nos a facie sedentis super thronum, et ab ira Agni:

³ Dixitque Deus: Fiat lux. Et facta est lux. ⁴ Et vidit Deus lucem quod esset bona: et divisit lucem a tenebris. ⁵ Appellavitque lucem Diem, et tenebras Noctem: factumque est vespere et mane, dies unus.

¹⁴ Dixit autem Deus: Fiant luminaria in firmamento cæli, et dividant diem ac noctem, et sint in signa et tempora, et dies et annos: ¹⁵ ut luceant in firmamento cæli, et illuminent terram. Et factum est ita. ¹⁶ Fecitque Deus duo luminaria magna: luminare majus, ut præesset diei: et luminare minus, ut præesset nocti: et stellas.

¹² Numquid post ortum tuum præcepisti diluculo, et ostendisti auroræ locum suum? ¹³ Et tenuisti concutiens extrema terræ, et excussisti impios ex ea?

⁴ Memor sit omnis sacrificii tui, et holocaustum tuum pingue fiat. ⁵ Tribuat tibi secundum cor tuum, et omne consilium tuum confirmet. ⁶ Lætabimur in salutari tuo; et in nomine Dei nostri magnificabimur.

²⁰ Posuisti tenebras, et facta est nox; in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ: ²¹ catuli leonum rugientes ut rapiant, et quærant a Deo escam sibi.

² Laudate eum, omnes angeli ejus; laudate eum, omnes virtutes ejus. ³ Laudate eum, sol et luna; laudate eum, omnes stellæ et lumen. ⁴ Laudate eum, cæli cælorum; et aquæ omnes quæ super cælos sunt,

²⁶ Levate in excelsum oculos vestros, et videte quis creavit hæc: qui educit in numero militiam eorum, et omnes ex nomine vocat; præ multitudine fortitudinis et roboris, virtutisque ejus, neque unum reliquum fuit.

¹⁰ Fluvius igneus rapidusque egrediebatur a facie ejus. Millia millium ministrabant ei, et decies millies centena millia assistebant ei: judicium sedit, et libri aperti sunt.

⁴⁵ { ut sitis filii Patris vestri, qui in cælis est: qui solem suum oriri facit super bonos et malos: et pluit super justos et injustos.}

⁵³ { An putas, quia non possum rogare patrem meum, et exhibebit mihi modo plusquam duodecim legiones angelorum?}

⁴ In ipso vita erat, et vita erat lux hominum:

⁹ Erat lux vera, quæ illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum.

¹⁷ Omne datum optimum, et omne donum perfectum desursum est, descendens a Patre luminum, apud quem non est transmutatio, nec vicissitudinis obumbratio.

¹¹ Et vidi, et audivi vocem angelorum multorum in circuitu throni, et animalium, et seniorum: et erat numerus eorum millia millium,

¹⁷ Numquid homo, Dei comparatione, justificabitur? aut factore suo purior erit vir? ¹⁸ Ecce qui serviunt ei, non sunt stabiles, et in angelis suis reperit pravitatem; ¹⁹ quanto magis hi qui habitant domos luteas, qui terrenum habent fundamentum, consumentur velut a tinea?

² [Vere scio quod ita sit, et quod non justificetur homo compositus Deo.

³ Et dignum ducis super hujuscemodi aperire oculos tuos, et adducere eum tecum in judicium? ⁴ Quis potest facere mundum de immundo conceptum semine? nonne tu qui solus es?

¹⁴ Quid est homo ut immaculatus sit, et ut justus appareat natus de muliere? ¹⁵ Ecce inter sanctos ejus nemo immutabilis, et cæli non sunt mundi in conspectu ejus. ¹⁶ Quanto magis abominabilis et inutilis homo, qui bibit quasi aquam iniquitatem?

⁵ Dilexisti malitiam super benignitatem; iniquitatem magis quam loqui æquitatem.

³ Speret Israël in Domino, ex hoc nunc et usque in sæculum.]

² Misericordia mea et refugium meum; susceptor meus et liberator meus; protector meus, et in ipso speravi, qui subdit populum meum sub me.

¹ [In die illa erit fons patens domui David et habitantibus Jerusalem, in ablutionem peccatoris et menstruatæ.

¹⁹ Scimus autem quoniam quæcumque lex loquitur, iis, qui in lege sunt, loquitur: ut omne os obstruatur, et subditus fiat omnis mundus Deo: ²⁰ quia ex operibus legis non justificabitur omnis caro coram illo. Per legem enim cognitio peccati.

¹ Justificati ergo ex fide, pacem habeamus ad Deum per Dominum nostrum Jesum Christum:

¹¹ Et hæc quidam fuistis: sed abluti estis, sed sanctificati estis, sed justificati estis in nomine Domini nostri Jesu Christi, et in Spiritu Dei nostri.

³ in quibus et nos omnes aliquando conversati sumus in desideriis carnis nostræ, facientes voluntatem carnis et cogitationum, et eramus natura filii iræ, sicut et ceteri:

⁹ Si confiteamur peccata nostra: fidelis est, et justus, ut remittat nobis peccata nostra, et emundet nos ab omni iniquitate.

⁵ et a Jesu Christo, qui est testis fidelis, primogenitus mortuorum, et princeps regum terræ, qui dilexit nos, et lavit nos a peccatis nostris in sanguine suo,

¹⁵ Ecce inter sanctos ejus nemo immutabilis, et cæli non sunt mundi in conspectu ejus.

²⁶ si vidi solem cum fulgeret, et lunam incedentem clare,

²³ Et erubescet luna, et confundetur sol, cum regnaverit Dominus exercituum in monte Sion et in Jerusalem et in conspectu senum suorum fuerit glorificatus.]

¹⁹ Non erit tibi amplius sol ad lucendum per diem, nec splendor lunæ illuminabit te: sed erit tibi Dominus in lucem sempiternam, et Deus tuus in gloriam tuam. ²⁰ Non occidet ultra sol tuus, et luna tua non minuetur, quia erit tibi Dominus in lucem sempiternam, et complebuntur dies luctus tui.

¹⁰ Nam nec glorificatum est, quod claruit in hac parte, propter excellentem gloriam.

²⁷ Respondensque Abraham, ait: Quia semel cœpi, loquar ad Dominum meum, cum sim pulvis et cinis.

¹⁹ quanto magis hi qui habitant domos luteas, qui terrenum habent fundamentum, consumentur velut a tinea?

¹⁷ Quid est homo, quia magnificas eum? aut quid apponis erga eum cor tuum?

⁶ Et misericordia tua subsequetur me omnibus diebus vitæ meæ; et ut inhabitem in domo Domini in longitudinem dierum.]

¹⁴ Noli timere, vermis Jacob, qui mortui estis ex Israël: ego auxiliatus sum tibi, dicit Dominus, et redemptor tuus Sanctus Israël.