Job 26:7 Cross References - PBG

⁷ Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.

¹ Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię. ² A ziemia była niekształtowna i próżna, i ciemność była nad przepaścią, a Duch Boży unaszał się nad wodami.

⁸ On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.

² Bo on na morzu ugruntował ją, a na rzekach utwierdził ją.

² Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę. ³ Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych; ⁴ Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym. ⁵ Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.

²³ Przed wieki jestem zrządzona, przed początkiem; pierwej niż była ziemia; ²⁴ Gdy jeszcze nie było przepaści, spłodzonam jest, gdy jeszcze nie było źródeł opływających wodami. ²⁵ Pierwej niż góry założone były, niż były pagórki, spłodzonam jest. ²⁶ Jeszcze był nie uczynił ziemi, i równin, ani początku prochu okręgu ziemskiego. ²⁷ Gdy gotował niebiosa, tamem była; gdy rozmierzał okrągłość nad przepaściami;

²² Ten, który siedzi nad okręgiem ziemi, której obywatele są jako szarańcza; ten, który rozpostarł niebiosa jako cienkie płótno, a rozciągnął je, jako namiot ku mieszkaniu:

²⁶ Podnieście ku górze oczy wasze, a obaczcie! Kto to stworzył? kto wywiódł w poczcie wojsko ich, a to wszystko z imienia przyzywa, według wielkości siły, i wielkiej mocy, tak, że ani jedno z nich nie zginie?

⁵ Tak mówi Bóg, Pan, który stworzył niebiosa i rozpostarł je; który rozszerzył ziemię, i co się rodzi z niej; który daje tchnienie ludowi mieszkającemu na niej, a ducha tym, co chodzą po niej.