Job 7:20 Cross References - PBG

²⁰ Zgrzeszyłem, cóż mam czynić? o stróżu ludzki! czemuś mię sobie za cel położył, abym był sam sobie ciężarem?

⁶ Ty, Panie! sam, ty sam, tyś uczynił niebo, nieba niebios, i wszystko wojsko ich, ziemię, i wszystko co jest na niej, morza, i wszystko, co w nich jest, a ty ożywiasz to wszystko; a wojska niebieskie tobie się kłaniają.

²⁴ Albowiem kiedy mam jeść, wzdychanie moje przychodzi, a rozchodzi się jako woda ryczenie moje;

⁴ Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.

¹¹ Przetoż ja nie mogę zawściągnąć ust moich; mówić będę w utrapieniu ducha mego, będę rozmawiał w gorzkości duszy mojej. ¹² Izażem ja jest morze, albo wieloryb, zasię mię osadził strażą?

²⁹ Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję? ³⁰ A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje: ³¹ Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.

²⁶ Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;

¹⁶ Aczkolwiekeś teraz kroki moje obliczył, ani odwłóczysz karania za grzech mój.

¹² Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel. ¹³ Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję. ¹⁴ Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.

⁵ Azaż złość twoja nie jest wielka, i niemasz końca nieprawościom twoim?

³³ Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;

⁹ Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.

²⁷ Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.

⁶ Jeźli zgrzeszysz, cóż uczynisz przeciwko niemu? a jeźliby były rozmnożone nieprawości twoje, cóż mu uczynisz?

¹² Albowiem czyhali na twoje złe; zmyślali radę, której dowieść nie mogli.

⁶ Panie! miłosierdzie twoje niebios sięga, prawda twoja aż pod obłoki,

⁴ O Boże! przywróć nas, a rozjaśnij nad nami oblicze twoje, a będziemy zbawieni.

¹² Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.