Proverbs 23:26 Cross References - PBG

²⁶ Synu mój! daj mi serce twoje, a oczy twoje niechaj strzegą dróg moich.

⁵ Będziesz tedy miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej, i ze wszystkiej siły twojej;

⁴³ Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?

² Błogosławieni, którzy strzegą świadectw jego, i którzy go ze wszystkiego serca szukają;

⁹ Jakim sposobem oczyści młodzieniec ścieszkę swoję? Gdy się zachowa według słowa twego. ¹⁰ Ze wszystkiego serca mego szukam cię; nie dopuszczajże mi błądzić od rozkazań twoich. ¹¹ W sercu mojem składam wyroki twoje, abym nie zgrzeszył przeciwko tobie.

¹ Synu mój! nie zapominaj zakonu mego, a przykazań moich niech strzeże serce twoje.

⁴ On mię uczył, powiadając mi: Niech się chwyci powieści moich serce twoje, strzeż przytkazań moich, a będziesz żył.

²³ Nad wszystko, czego ludzie strzegą, strzeż serca twego; bo z niego żywot pochodzi.

²⁵ Oczy twoje niechaj na dobre rzeczy patrzą, a powieki twoje niech drogę przed tobą prostują. ²⁶ Umiarkuj ścieżkę nóg twoich, aby wszystkie drogi twoje pewne były. ²⁷ Nie uchylaj się na prawo ani na lewo; owszem, odwróć nogę twoję od złego.

⁹ Kto mądry, niech to zrozumie, a kto roztropny, niech to pozna; bo drogi Pańskie są proste, a sprawiedliwi po nich chodzić będą, ale przestępcy na nich upadną.

³⁷ Kto miłuje ojca albo matkę nad mię, nie jest mię godzien; a kto miłuje syna albo córkę nad mię, nie jest mię godzien; ³⁸ A kto nie bierze krzyża swego, i nie idzie za mną, nie jest mię godzien.

²⁶ Jeźli kto idzie do mnie, a nie ma w nienawiści ojca swego, i matki, i żony, i dzieci, i braci, i sióstr, nawet i duszy swojej, nie może być uczniem moim.

¹⁴ Albowiem miłość Chrystusowa przyciska nas, jako tych, którzyśmy to osądzili, iż ponieważ jeden za wszystkich umarł, tedy wszyscy byli umarłymi; ¹⁵ A że za wszystkich umarł, aby ci, którzy żyją, już więcej sobie nie żyli, ale temu, który za nich umarł i jest wzbudzony.

⁵ A nie tylko tak sobie postąpili, jakośmy się spodziewali; ale najprzód samych siebie oddali Panu, potem i nam za wolą Bożą.

¹⁷ Aby Chrystus przez wiarę mieszkał w sercach waszych;

¹⁹ I mamy mocniejszą mowę prorocką, której pilnując jako świecy w ciemnem miejscu świecącej, dobrze czynicie, ażby dzień oświtnął, i jutrzenka weszła w sercach waszych.