PBG(i)
2 Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
3 Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
4 Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
5 Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
6 Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
7 Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
8 Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
9 (Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)