Psalms 23 Cross References - Clementine_Vulgate

¹ [Domini est terra, et plenitudo ejus; orbis terrarum, et universi qui habitant in eo. ² Quia ipse super maria fundavit eum, et super flumina præparavit eum. ³ Quis ascendet in montem Domini? aut quis stabit in loco sancto ejus? ⁴ Innocens manibus et mundo corde, qui non accepit in vano animam suam, nec juravit in dolo proximo suo: ⁵ hic accipiet benedictionem a Domino, et misericordiam a Deo salutari suo. ⁶ Hæc est generatio quærentium eum, quærentium faciem Dei Jacob.

⁹ Anima autem mea exsultabit in Domino, et delectabitur super salutari suo. ¹⁰ Omnia ossa mea dicent: Domine, quis similis tibi? eripiens inopem de manu fortiorum ejus; egenum et pauperem a diripientibus eum.

⁵²

¹³ Ut quid destruxisti maceriam ejus, et vindemiant eam omnes qui prætergrediuntur viam?

¹¹ Misericordia et veritas obviaverunt sibi; justitia et pax osculatæ sunt.

¹¹ Sicut pastor gregem suum pascet, in brachio suo congregabit agnos, et in sinu suo levabit; fœtas ipse portabit.

³ Et ego congregabo reliquias gregis mei de omnibus terris ad quas ejecero eos illuc: et convertam eos ad rura sua, et crescent et multiplicabuntur. ⁴ Et suscitabo super eos pastores, et pascent eos: non formidabunt ultra, et non pavebunt, et nullus quæretur ex numero, dicit Dominus.]

¹⁰ Audite verbum Domini, gentes, et annuntiate in insulis quæ procul sunt, et dicite: Qui dispersit Israël congregabit eum, et custodiet eum sicut pastor gregem suum.

¹¹ [Quia hæc dicit Dominus Deus: Ecce ego ipse requiram oves meas, et visitabo eas. ¹² Sicut visitat pastor gregem suum, in die quando fuerit in medio ovium suarum dissipatarum, sic visitabo oves meas, et liberabo eas de omnibus locis in quibus dispersæ fuerant in die nubis et caliginis.

²³ [Et suscitabo super eas pastorem unum qui pascat eas, servum meum David: ipse pascet eas, et ipse erit eis in pastorem. ²⁴ Ego autem Dominus ero eis in Deum, et servus meus David princeps in medio eorum: ego Dominus locutus sum.

² [Et tu, Bethlehem Ephrata, parvulus es in millibus Juda; ex te mihi egredietur qui sit dominator in Israël, et egressus ejus ab initio, a diebus æternitatis.

⁴ Et stabit, et pascet in fortitudine Domini, in sublimitate nominis Domini Dei sui: et convertentur, quia nunc magnificabitur usque ad terminos terræ.

³³ { Quærite ergo primum regnum Dei, et justitiam ejus: et hæc omnia adjicientur vobis.}

³⁰ { hæc enim omnia gentes mundi quærunt. Pater autem vester scit quoniam his indigetis.} ³¹ { Verumtamen quærite primum regnum Dei, et justitiam ejus: et hæc omnia adjicientur vobis.} ³² { Nolite timere pusillus grex, quia complacuit Patri vestro dare vobis regnum.}

¹¹ { Ego sum pastor bonus. Bonus pastor animam suam dat pro ovibus suis.}

¹⁴ { Ego sum pastor bonus: et cognosco meas, et cognoscunt me meæ.}

²⁷ { Oves meæ vocem meam audiunt, et ego cognosco eas, et sequuntur me:} ²⁸ { et ego vitam æternam do eis, et non peribunt in æternum, et non rapiet eas quisquam de manu mea.} ²⁹ { Pater meus quod dedit mihi, majus omnibus est: et nemo potest rapere de manu Patris mei.} ³⁰ { Ego et Pater unum sumus.}

³² Qui etiam proprio Filio suo non pepercit, sed pro nobis omnibus tradidit illum: quomodo non etiam cum illo omnia nobis donavit?

¹⁹ Deus autem meus impleat omne desiderium vestrum secundum divitias suas in gloria in Christo Jesu.

⁵ { Sint mores sine avaritia, contenti præsentibus: ipse enim dixit: Non te deseram, neque derelinquam:} ⁶ ita ut confidenter dicamus: Dominus mihi adjutor: non timebo quid faciat mihi homo.

²⁰ Deus autem pacis, qui eduxit de mortuis pastorem magnum ovium, in sanguine testamenti æterni, Dominum nostrum Jesum Christum,

²⁵ Eratis enim sicut oves errantes, sed conversi estis nunc ad pastorem, et episcopum animarum vestrarum.

⁴ Et cum apparuerit princeps pastorum, percipietis immarcescibilem gloriæ coronam.

¹⁷ quoniam Agnus, qui in medio throni est, reget illos et deducet eos ad vitæ fontes aquarum, et absterget Deus omnem lacrimam ab oculis eorum.

²⁹ Ipso enim concedente pacem, quis est qui condemnet? ex quo absconderit vultum, quis est qui contempletur eum, et super gentes, et super omnes homines?

⁴ Subjecit populos nobis, et gentes sub pedibus nostris.

⁶ [Pro eo quod abjecit populus iste aquas Siloë, quæ vadunt cum silentio, et assumpsit magis Rasin, et filium Romeliæ:

²³ Et dabitur pluvia semini tuo, ubicumque seminaveris in terra, et panis frugum terræ erit uberrimus et pinguis; pascetur in possessione tua in die illo agnus spatiose,

⁹ ut diceres his qui vincti sunt: Exite, et his qui in tenebris: Revelamini. Super vias pascentur, et in omnibus planis pascua eorum. ¹⁰ Non esurient neque sitient, et non percutiet eos æstus et sol, quia miserator eorum reget eos, et ad fontes aquarum potabit eos.

¹³ Et educam eas de populis, et congregabo eas de terris, et inducam eas in terram suam, et pascam eas in montibus Israël, in rivis, et in cunctis sedibus terræ. ¹⁴ In pascuis uberrimis pascam eas, et in montibus excelsis Israël erunt pascua earum: ibi requiescent in herbis virentibus, et in pascuis pinguibus pascentur super montes Israël.

⁶ { Et dixit mihi: Factum est: ego sum alpha et omega, initium et finis. Ego sitienti dabo de fonte aquæ vitæ, gratis.}

¹ Et ostendit mihi fluvium aquæ vitæ, splendidum tamquam crystallum, procedentem de sede Dei et Agni.

¹⁷ { Et spiritus, et sponsa dicunt: Veni. Et qui audit, dicat: Veni. Et qui sitit, veniat: et qui vult, accipiat aquam vitæ, gratis.}

³⁰ ut revocet animas eorum a corruptione, et illuminet luce viventium.

⁸ Ego autem in multitudine misericordiæ tuæ introibo in domum tuam; adorabo ad templum sanctum tuum in timore tuo.

⁷ Impleat Dominus omnes petitiones tuas; nunc cognovi quoniam salvum fecit Dominus christum suum. Exaudiet illum de cælo sancto suo, in potentatibus salus dexteræ ejus.

³ Quoniam tacui, inveteraverunt ossa mea, dum clamarem tota die.

³ Effunde frameam, et conclude adversus eos qui persequuntur me; dic animæ meæ: Salus tua ego sum.

¹⁰ Ego autem, sicut oliva fructifera in domo Dei; speravi in misericordia Dei, in æternum et in sæculum sæculi.

¹²

⁹ Vineam de Ægypto transtulisti: ejecisti gentes, et plantasti eam.

⁴ lætifica animam servi tui, quoniam ad te, Domine, animam meam levavi. ⁵ Quoniam tu, Domine, suavis et mitis, et multæ misericordiæ omnibus invocantibus te. ⁶ Auribus percipe, Domine, orationem meam, et intende voci deprecationis meæ. ⁷ In die tribulationis meæ clamavi ad te, quia exaudisti me.

¹³ quia misericordia tua magna est super me, et eruisti animam meam ex inferno inferiori.

¹⁷⁶

⁸ quorum os locutum est vanitatem, et dextera eorum dextera iniquitatis. ⁹ Deus, canticum novum cantabo tibi; in psalterio decachordo psallam tibi. ¹⁰ Qui das salutem regibus, qui redemisti David servum tuum de gladio maligno,

¹¹ Viam sapientiæ monstrabo tibi; ducam te per semitas æquitatis:

²⁰ In viis justitiæ ambulo, in medio semitarum judicii:

¹⁶ Et ducam cæcos in viam quam nesciunt, et in semitis quas ignoraverunt ambulare eos faciam; ponam tenebras coram eis in lucem, et prava in recta; hæc verba feci eis, et non dereliqui eos.

⁸ Ecce ego adducam eos de terra aquilonis, et congregabo eos ab extremis terræ: inter quos erunt cæcus et claudus, prægnans et pariens simul, cœtus magnus revertentium huc.

³⁷ Ecce ego congregabo eos de universis terris ad quas ejeci eos in furore meo, et in ira mea, et in indignatione grandi: et reducam eos ad locum istum, et habitare eos faciam confidenter: ³⁸ et erunt mihi in populum, et ego ero eis in Deum. ³⁹ Et dabo eis cor unum, et viam unam, ut timeant me universis diebus, et bene sit eis, et filiis eorum post eos. ⁴⁰ Et feriam eis pactum sempiternum, et non desinam eis benefacere: et timorem meum dabo in corde eorum, ut non recedant a me. ⁴¹ Et lætabor super eis, cum bene eis fecero: et plantabo eos in terra ista in veritate, in toto corde meo et in tota anima mea. ⁴² Quia hæc dicit Dominus: Sicut adduxi super populum istum omne malum hoc grande, sic adducam super eos omne bonum quod ego loquor ad eos.

¹⁴ et feci propter nomen meum, ne violaretur coram gentibus de quibus ejeci eos in conspectu earum.

⁴ (14:5) Sanabo contritiones eorum; diligam eos spontanee: quia aversus est furor meus ab eis. ⁵ (14:6) Ero quasi ros; Israël germinabit sicut lilium, et erumpet radix ejus ut Libani. ⁶ (14:7) Ibunt rami ejus, et erit quasi oliva gloria ejus, et odor ejus ut Libani. ⁷ (14:8) Convertentur sedentes in umbra ejus; vivent tritico, et germinabunt quasi vinea; memoriale ejus sicut vinum Libani. ⁸ (14:9) Ephraim, quid mihi ultra idola? Ego exaudiam, et dirigam eum ego ut abietem virentem; ex me fructus tuus inventus est. ⁹ (14:10) Quis sapiens, et intelliget ista? intelligens, et sciet hæc? quia rectæ viæ Domini, et justi ambulabunt in eis; prævaricatores vero corruent in eis.]

⁸ Ne læteris, inimica mea, super me, quia cecidi: consurgam cum sedero in tenebris: Dominus lux mea est. ⁹ Iram Domini portabo, quoniam peccavi ei, donec causam meam judicet, et faciat judicium meum. Educet me in lucem: videbo justitiam ejus.

¹⁸ Quis, Deus, similis tui, qui aufers iniquitatem, et transis peccatum reliquiarum hæreditatis tuæ? Non immittet ultra furorem suum, quoniam volens misericordiam est. ¹⁹ Revertetur, et miserebitur nostri; deponet iniquitates nostras, et projiciet in profundum maris omnia peccata nostra.

³¹ { Ait autem Dominus: Simon, Simon, ecce Satanas expetivit vos ut cribraret sicut triticum:} ³² { ego autem rogavi pro te ut non deficiat fides tua: et tu aliquando conversus, confirma fratres tuos.}

⁶ in laudem gloriæ gratiæ suæ, in qua gratificavit nos in dilecto Filio suo.

¹⁹ { Ego quos amo, arguo, et castigo. Æmulare ergo, et pœnitentiam age.}

⁵ Obscurent eum tenebræ et umbra mortis; occupet eum caligo, et involvatur amaritudine.

²¹ antequam vadam, et non revertar, ad terram tenebrosam, et opertam mortis caligine: ²² terram miseriæ et tenebrarum, ubi umbra mortis et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat.]

¹⁷ Si subito apparuerit aurora, arbitrantur umbram mortis: et sic in tenebris quasi in luce ambulant.

⁶ Ego dormivi, et soporatus sum; et exsurrexi, quia Dominus suscepit me.

⁵ qui pecuniam suam non dedit ad usuram, et munera super innocentem non accepit: qui facit hæc non movebitur in æternum.]

¹ [Ad te, Domine, clamabo; Deus meus, ne sileas a me: nequando taceas a me, et assimilabor descendentibus in lacum. ² Exaudi, Domine, vocem deprecationis meæ dum oro ad te; dum extollo manus meas ad templum sanctum tuum. ³ Ne simul trahas me cum peccatoribus, et cum operantibus iniquitatem ne perdas me; qui loquuntur pacem cum proximo suo, mala autem in cordibus eorum. ⁴ Da illis secundum opera eorum, et secundum nequitiam adinventionum ipsorum. Secundum opera manuum eorum tribue illis; redde retributionem eorum ipsis.

¹⁹

¹ [Omnes gentes, plaudite manibus; jubilate Deo in voce exsultationis: ^{2 3} quoniam Dominus excelsus, terribilis, rex magnus super omnem terram.

¹¹

² Magna opera Domini: exquisita in omnes voluntates ejus.

⁶ Tunc non confundar, cum perspexero in omnibus mandatis tuis.

⁷ Quo ibo a spiritu tuo? et quo a facie tua fugiam?

⁹ Congregamini, populi, et vincimini; et audite, universæ procul terræ: confortamini, et vincimini; accingite vos, et vincimini. ¹⁰ Inite consilium, et dissipabitur; loquimini verbum, et non fiet: quia nobiscum Deus.

¹⁰ Ne timeas, quia ego tecum sum; ne declines, quia ego Deus tuus: confortavi te, et auxiliatus sum tibi, et suscepit te dextera Justi mei.

¹ [Et nunc hæc dicit Dominus creans te, Jacob, et formans te, Israël: Noli timere, quia redemi te, et vocavi te nomine tuo: meus es tu. ² Cum transieris per aquas, tecum ero, et flumina non operient te; cum ambulaveris in igne, non combureris, et flamma non ardebit in te.

⁶ Et non dixerunt: Ubi est Dominus qui ascendere nos fecit de terra Ægypti; qui traduxit nos per desertum, per terram inhabitabilem et inviam, per terram sitis, et imaginem mortis, per terram in qua non ambulavit vir, neque habitavit homo?

¹⁴ [Pasce populum tuum in virga tua, gregem hæreditatis tuæ, habitantes solos, in saltu, in medio Carmeli. Pascentur Basan et Galaad juxta dies antiquos.

²³ Hæc dicit Dominus exercituum: In diebus illis, in quibus apprehendent decem homines ex omnibus linguis gentium, et apprehendent fimbriam viri Judæi, dicentes: Ibimus vobiscum: audivimus enim quoniam Deus vobiscum est.

¹⁰ Et tuli virgam meam quæ vocabatur Decus, et abscidi eam, ut irritum facerem fœdus meum quod percussi cum omnibus populis.

¹⁴ Et præcidi virgam meam secundam, quæ appellabatur Funiculus, ut dissolverem germanitatem inter Judam et Israël.

²³ Ecce virgo in utero habebit, et pariet filium: et vocabunt nomen ejus Emmanuel, quod est interpretatum Nobiscum Deus.

²⁰ { docentes eos servare omnia quæcumque mandavi vobis: et ecce ego vobiscum sum omnibus diebus, usque ad consummationem sæculi.}

⁷⁹ illuminare his qui in tenebris et in umbra mortis sedent: ad dirigendos pedes nostros in viam pacis.]

⁹ { Dixit autem Dominus nocte per visionem Paulo: Noli timere, sed loquere, et ne taceas:} ¹⁰ { propter quod ego sum tecum, et nemo apponetur tibi ut noceat te: quoniam populus est mihi multus in hac civitate.}

⁵⁵ { Ubi est mors victoria tua? ubi est mors stimulus tuus?} ⁵⁶ Stimulus autem mortis peccatum est: virtus vero peccati lex. ⁵⁷ Deo autem gratias, qui dedit nobis victoriam per Dominum nostrum Jesum Christum.

²² Dominus Jesus Christus cum spiritu tuo. Gratia vobiscum. Amen.

¹⁶ Igitur salvabit te de ore angusto latissime, et non habente fundamentum subter se: requies autem mensæ tuæ erit plena pinguedine.

⁵ Perfice gressus meos in semitis tuis, ut non moveantur vestigia mea.

²⁶

²⁹

^{19 20}

⁷ Conturbatæ sunt gentes, et inclinata sunt regna: dedit vocem suam, mota est terra.

¹⁹

¹⁰

¹⁵ Nolite tangere christos meos, et in prophetis meis nolite malignari.

¹³

⁶ Et faciet Dominus exercituum omnibus populis in monte hoc convivium pinguium, convivium vindemiæ, pinguium medullatorum, vindemiæ defæcatæ.

⁶ bibentes vinum in phialis, et optimo unguento delibuti, et nihil patiebantur super contritione Joseph.

¹⁷ { Tu autem, cum jejunas, unge caput tuum, et faciem tuam lava,}

⁴⁶ { Oleo caput meum non unxisti: hæc autem unguento unxit pedes meos.}

⁵³ { (6:54) Dixit ergo eis Jesus: Amen, amen dico vobis: nisi manducaveritis carnem Filii hominis, et biberitis ejus sanguinem, non habebitis vitam in vobis.} ⁵⁴ { (6:55) Qui manducat meam carnem, et bibit meum sanguinem, habet vitam æternam: et ego resuscitabo eum in novissimo die.} ⁵⁵ { (6:56) Caro enim mea vere est cibus: et sanguis meus, vere est potus;} ⁵⁶ { (6:57) qui manducat meam carnem et bibit meum sanguinem, in me manet, et ego in illo.}

⁹ { Ego sum ostium. Per me si quis introierit, salvabitur: et ingredietur, et egredietur, et pascua inveniet.} ¹⁰ { Fur non venit nisi ut furetur, et mactet, et perdat. Ego veni ut vitam habeant, et abundantius habeant.}

²² { Et vos igitur nunc quidem tristitiam habetis, iterum autem videbo vos, et gaudebit cor vestrum: et gaudium vestrum nemo tollet a vobis.}

¹⁶ Calix benedictionis, cui benedicimus, nonne communicatio sanguinis Christi est? et panis quem frangimus, nonne participatio corporis Domini est?

²¹ Qui autem confirmat nos vobiscum in Christo, et qui unxit nos Deus:

²⁰ Ei autem, qui potens est omnia facere superabundanter quam petimus aut intelligimus, secundum virtutem, quæ operatur in nobis:

²⁰ Sed vos unctionem habetis a Sancto, et nostis omnia.

²⁷ Et vos unctionem, quam accepistis ab eo, maneat in vobis. Et non necesse habetis ut aliquis doceat vos: sed sicut unctio ejus docet vos de omnibus, et verum est, et non est mendacium. Et sicut docuit vos: manete in eo.

¹¹ Projicientes me nunc circumdederunt me; oculos suos statuerunt declinare in terram.

¹⁵ Et misit sagittas suas, et dissipavit eos; fulgura multiplicavit, et conturbavit eos.

⁴ Tu autem in sancto habitas, laus Israël.

⁴ Da illis secundum opera eorum, et secundum nequitiam adinventionum ipsorum. Secundum opera manuum eorum tribue illis; redde retributionem eorum ipsis.

¹¹ Quoniam defecit in dolore vita mea, et anni mei in gemitibus. Infirmata est in paupertate virtus mea, et ossa mea conturbata sunt. ¹² Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium, et vicinis meis valde, et timor notis meis; qui videbant me foras fugerunt a me.

⁷ Subditus esto Domino, et ora eum. Noli æmulari in eo qui prosperatur in via sua; in homine faciente injustitias. ⁸ Desine ab ira, et derelinque furorem; noli æmulari ut maligneris. ⁹ Quoniam qui malignantur exterminabuntur; sustinentes autem Dominum, ipsi hæreditabunt terram. ¹⁰ Et adhuc pusillum, et non erit peccator; et quæres locum ejus, et non invenies.

^{24 25 26}

¹⁷ illic passeres nidificabunt: herodii domus dux est eorum.

¹⁰ qui de tantis periculis nos eripuit, et eruit: in quem speramus quoniam et adhuc eripiet,

¹ Scimus enim quoniam si terrestris domus nostra hujus habitationis dissolvatur, quod ædificationem ex Deo habemus, domum non manufactam, æternam in cælis.

²³ Salutat te Epaphras concaptivus meus in Christo Jesu,

¹⁸ Liberavit me Dominus ab omni opere malo: et salvum faciet in regnum suum cæleste, cui gloria in sæcula sæculorum. Amen.