Vulgate(i)
17 et loquentes contra Deum dicebant numquid poterit Deus ponere mensam in solitudine
18 ecce percussit petram et fluxerunt aquae et torrentes inundaverunt numquid et panem poterit dare aut praeparare carnem populo suo
19 ideo audivit Dominus et non distulit et ignis accensus est in Iacob et furor ascendit in Israhel
20 quia non crediderunt Deo nec habuerunt fiduciam in salutari eius
21 et praecepit nubibus desuper et portas caeli aperuit
22 et pluit super eos man ut comederent et triticum caeli dedit eis
23 panem fortium comedit vir cibaria misit eis in saturitatem
24 abstulit eurum de caelo et induxit in fortitudine sua africum
25 et pluit super eos quasi pulverem carnes et quasi harenam maris volatilia pinnata
26 et ceciderunt in medio castrorum eius in circuitu tabernaculorum eius
27 et comederunt et saturati sunt nimis et desiderium eorum adtulit eis
28 non indiguerunt de cupiditate sua cum adhuc cibus esset in ore eorum
29 furor ergo Dei ascendit super eos et occidit pingues eorum et electos Israhel incurvavit
30 in omnibus his peccaverunt ultra et non crediderunt mirabilibus eius
31 et consumpsit in vanitate dies eorum et annos eorum velociter
32 si occidebat eos tunc requirebant eum et convertebantur et diluculo consurgebant ad Deum
33 et recordabantur quia Deus fortitudo eorum et Deus excelsus redemptor eorum
34 et lactaverunt eum in ore suo et lingua sua mentiti sunt ei
35 cor autem eorum non erat firmum cum eo nec permanserunt in pacto eius
36 ipse vero misericors propitiabitur iniquitati et non disperdet multumque avertit iram suam et non suscitavit totum furorem suum
37 sed recordatus est quia caro essent spiritus vadens et non revertens
38 quotiens provocaverunt eum in deserto adflixerunt eum in solitudine
39 et conversi sunt et temptaverunt Deum et Sanctum Israhel concitaverunt
40 non sunt recordati manus eius diei qua redemit eos a tribulante
41 qui fecit in Aegypto signa sua et ostenta sua in regione Taneos
42 qui convertit in sanguine fluvios eorum et rivos eorum ut non biberent