Job 21

Esperanto(i) 1 Ijob respondis kaj diris: 2 Auxskultu mian parolon; Kaj gxi estu anstataux viaj konsoloj. 3 Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku. 4 CXu kontraux homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca? 5 Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la busxon. 6 Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon. 7 Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havajxon? 8 Ilia idaro estas bone arangxita antaux ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaux iliaj okuloj. 9 Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili. 10 Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpusxata; Ilia bovino gravedigxas kaj ne abortas. 11 Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel sxafaron, Kaj iliaj knaboj saltas. 12 Ili gxojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto. 13 Ili pasigas siajn tagojn en bonstato, Kaj iras en SXeolon momente. 14 Kaj tamen ili diras al Dio:Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn; 15 Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li? 16 Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi. 17 GXis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingigxu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero. 18 Ili estu kiel pajlero antaux vento, Kaj kiel grenventumajxo, kiun forportas ventego. 19 Dio konservas lian malfelicxon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu; 20 Liaj propraj okuloj vidu lian malfelicxon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku. 21 CXar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finigxis? 22 CXu oni povas instrui scion al Dio, Kiu jugxas ja plej altajn? 23 Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta; 24 Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo. 25 Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne gxuis bonon. 26 Sed ambaux kune ili kusxas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras. 27 Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraux mi; 28 Vi diros:Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu logxis la malpiuloj? 29 Sed demandu la vojagxantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn: 30 En tago de malfelicxo la malpiulo estas sxirmata, En tago de kolero li estas metata flanken. 31 Kiu montros antaux lia vizagxo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris? 32 Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altajxeto estas starigataj gardistoj. 33 Dolcxaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li trenigxas cxiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaux li. 34 Kiel do vi volas konsoli min per vantajxo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malgxustajxojn?