Esperanto(i)
1 CXu vi povas eltiri levjatanon per fisxhoko, Aux ligi per sxnuro gxian langon?
2 CXu vi povas trameti kanon tra gxia nazo Kaj trapiki gxian vangon per pikilo?
3 CXu gxi multe petegos vin, Aux parolos al vi flatajxojn?
4 CXu gxi faros interligon kun vi? CXu vi povas preni gxin kiel porcxiaman sklavon?
5 CXu vi amuzigxos kun gxi kiel kun birdo? Aux cxu vi ligos gxin por viaj knabinoj?
6 CXu kamaradoj gxin dishakos, Kaj dividos inter komercistoj?
7 CXu vi povas plenigi per pikiloj gxian hauxton Kaj per fisxistaj hokoj gxian kapon?
8 Metu sur gxin vian manon; Tiam vi bone memoros la batalon, kaj gxin ne plu entreprenos.
9 Vidu, la espero cxiun trompos; Jam ekvidinte gxin, li falos.
10 Neniu estas tiel kuragxa, por inciti gxin; Kiu do povas stari antaux Mi?
11 Kiu antauxe ion donis al Mi, ke Mi redonu al li? Sub la tuta cxielo cxio estas Mia.
12 Mi ne silentos pri gxiaj membroj, Pri gxia forto kaj bela staturo.
13 Kiu povas levi gxian veston? Kiu aliros al gxia paro da makzeloj?
14 Kiu povas malfermi la pordon de gxia vizagxo? Teruro cxirkauxas gxiajn dentojn.
15 GXiaj fieraj skvamoj estas kiel sxildoj, Interligitaj per fortika sigelo;
16 Unu kuntusxigxas kun la alia tiel, Ke aero ne povas trairi tra ili;
17 Unu alfortikigxis al la alia, Interkunigxis kaj ne disigxas.
18 GXia terno briligas lumon, Kaj gxiaj okuloj estas kiel la palpebroj de la cxielrugxo.
19 El gxia busxo eliras torcxoj, Elkuras flamaj fajreroj.
20 El gxiaj nazotruoj eliras fumo, Kiel el bolanta poto aux kaldrono.
21 GXia spiro ekbruligas karbojn, Kaj flamo eliras el gxia busxo.
22 Sur gxia kolo logxas forto, Kaj antaux gxi kuras teruro.
23 La partoj de gxia karno estas firme kunligitaj inter si, Tenas sin fortike sur gxi, kaj ne sxanceligxas.
24 GXia koro estas malmola kiel sxtono, Kaj fortika kiel suba muelsxtono.
25 Kiam gxi sin levas, ektremas fortuloj, Konsternigxas de teruro.
26 Glavo, kiu alproksimigxas al gxi, ne povas sin teni, Nek lanco, sago, aux kiraso.
27 Feron gxi rigardas kiel pajlon, Kupron kiel putran lignon.
28 Ne forpelos gxin sago; SXtonoj el sxtonjxetilo farigxas pajleroj antaux gxi.
29 Bastonegon gxi rigardas kiel pajlon, Kaj gxi mokas la sonon de lanco.
30 Sube gxi havas akrajn pecetojn; Kiel drasxrulo gxi kusxas sur la sxlimo.
31 Kiel kaldronon gxi ondigas la profundon; La maron gxi kirlas kiel sxmirajxon.
32 La vojo post gxi lumas; La abismo aperas kiel grizajxo.
33 Ne ekzistas sur la tero io simila al gxi; GXi estas kreita sentima.
34 GXi rigardas malestime cxion altan; GXi estas regxo super cxiuj sovagxaj bestoj.